MbII essays

Over de Holocaust, hoogtijdagen, heilige huisjes en Holokitsch

Serie: MbII essays Scheuren in de Naoorlogse Ethiek in samenwerking met De VrijdagavondThema: Hoe de Holocaust geschiedenis werdEssay van Bertien Minco ‘Het zijn weer de hoogtijdagen’, riep mijn moeder, terwijl ze gehaast uit huis vertrok. Het waren de meidagen van de jaren zeventig. Mijn ouders holden van de ene herdenking naar de andere in Groningen en wijde omtrek. Overal werden kransen gelegd, spraken burgemeesters plechtige woorden en werden mijn ouders met grote eerbied ontvangen. Mijn … [Lees verder]

Geschiedenis

Onderduik als vorm van verzet

Dinsdag 2 april presenteerde historica Michal Citroen haar boek Een adres, een omvangrijk overzicht van de joodse onderduik in ‘40-’45. In de goed gevulde aula van de Universiteit van Amsterdam hield Bertien Minco, directeur van Herinneringscentrum Kamp Westerbork, bijgaande toespraak die ze voor De Vrijdagavond enigszins inkortte.  Stemmen van ooggetuigen Michal Citroen laat de stemmen van ooggetuigen helder klinken in heel veel pakkende citaten uit interviews en dagboeken in haar nieuwe boek Een adres over … [Lees verder]

Verhalen

De chocoladewinkel van Ricardo aan de Weesperstraat 

Meyer Sluyser schreef in zijn Er groeit gras in de Weesperstraat: ’Een paar mensen uit de oude buurt, die het Grote Verdriet mochten overleven, zouden stikken van hartzeer als ze niet meer konden spreken over de dagen van vroeger.’ In mijn beleving is het precies omgekeerd. Mijn moeder groeide op in de Weesperstraat en had zoveel hartzeer dat ze niet kon praten over de dagen van vroeger, over de dagen van haar jeugd. Ze hield … [Lees verder]

Nieuws

Firma Menco & Co, de Groningse jaren van de Menco’s of Minco’s 

‘Komt u maar hier staan, Mevrouw Menco.’ Met een klein handgebaar wenkt architect en aannemer Smit, Wilmina Menco-Kats met haar twee kinderen. Ze schuifelen voorzichtig over de plankieren, Mina met de kleine Manuel op de arm en haar vijfjarige dochtertje Carolien aan de hand. Het is een schitterende voorjaarsochtend, deze twaalfde april van het jaar 1923, zo’n voorjaarsdag die te abrupt te warm is, het lijkt ineens wel zomer, terwijl de meeste bomen nog grotendeels … [Lees verder]