Tienduizenden goedbedoelende Nederlanders zijn afgelopen zondag met iets roods om het lijf naar Den Haag getogen om een ‘rode lijn te trekken’ als antwoord op de steun die Israël geniet van de kant van onze regering.
In de aanloop ernaartoe staat de online-editie van NRC bomvol met artikelen die mij telkens weer naar het rode potlood doen grijpen om onwaarheden en omissies aan te strepen. Ik zal u het gekras en gekrabbel bij elk artikel besparen, maar een algehele indruk van wat NRC in het opiniërend klimaat teweegbrengt wil ik de lezers van De Vrijdagavond niet onthouden. Hier volgt een lijst.
- Pogingen van Israël om voor de veiligheid van burgers in Gaza te zorgen door hen opdracht te geven zich te evacueren uit combat zones worden benoemd als etnische zuivering.
- Pogingen om de voedselvoorziening uit handen van Hamas te houden worden benoemd als het gebruik van honger als wapen tegen een burgerbevolking.
- Nooit wordt een vraagteken gezet bij de dodentallen die Hamas aanlevert, waarbij geen onderscheid wordt gemaakt tussen burgers en strijders. Zonder enige basis wordt daarbij een aandeel vrouwen en kinderen gepostuleerd.
- Aanvallen waarbij ziekenhuizen betrokken zijn worden met veel verontwaardiging als oorlogsmisdaden van Israël opgevoerd, zonder daarbij te verdisconteren dat Hamas zijn oorlogshandelingen stelselmatig en doelbewust vanachter een menselijk schild uitvoert.
- Er wordt geen enkel vraagteken gezet bij het gebruik van het aanmerken van slachtoffers als ‘journalist’, terwijl na het boek van Joris Luyendijk toch wel duidelijk mag zijn dat die term op plekken waar geen vrije pers mogelijk is niet betekent wat men er gewoonlijk onder verstaat. Sterker nog: er zijn voldoende aanwijzingen dat ‘journalisten’ tevens deelnemen aan de vijandelijkheden.
- De NRC doet er alles aan om de lezers te stimuleren zich te identificeren met de Gazanen, door persoonlijke verhalen van met naam en toenaam genoemde Palestijnen te verzorgen. Dat is in geen enkel ander conflict op deze manier gedaan. Onnodig te vermelden dat het perspectief van Israëlische burgers op een enkele uitzondering na buiten beeld blijft.
- Bij het benoemen van de Nakba wordt het aandeel van de Arabische landen bij het doen ontstaan en vergroten van deze catastrofe stelselmatig verzwegen. Ook de stille uittocht van een gelijk aantal Joden uit de Arabische wereld komt nooit aan de orde.
- De oorsprong van het conflict als tragische botsing van twee even terechte claims op hetzelfde land (zie bijvoorbeeld de schrijver Amos Oz) is ingeruild voor het frame van een koloniale inname van land door een vreemde overheerser.
- De realiteit dat er na 80 jaar met veel geweld (ook al valt het nog steeds in het niet bij wat er in Syrië en Jemen in de afgelopen 20 jaar is gebeurd) op zo’n kleine oppervlakte twee volken leven met de voortdurende en terechte angst dat de ander op hun vernietiging uit is (zie Yuval Noah Harari) wordt ingeruild voor een frame waarin Israël genocide pleegt op een volkomen weerloos volk.
NRC, 18 mei 2025, screenshot auteur
Dit alles heeft er in belangrijke mate toe bijgedragen dat weldenkend Nederland de schuld van alle ellende volkomen eenzijdig bij Israël legt. Dieptepunt: alle linkse partijen steunden een motie van Stephan van Baarle (kamerlid van DENK) waarin werd geprobeerd de regering tot het erkennen van een genocide in Gaza te bewegen.
Dit lost niets op. Integendeel: het helpt om haat en onverzoenlijkheid ook onder onze bevolking steeds meer wortel te doen schieten. Ik trek hier een rode lijn voor NRC: het is tijd om te stoppen.
Israel & Palestine are BOTH terrified! | Yuval Noah Harari on the Conflict
cover: Beeldoorlog, collectie Bloom
Dat Palestijnen een gezicht en naam krijgen lijkt me alleen maar een positieve ontwikkeling. Ook vraag ik me af hoe u op dit moment nog kunt volhouden dat de regering Netanyahu de veiligheid van de Gazanen hoog heeft zitten. Al die hongerlijdende mensen zullen vast tevreden sterven als u ze komt vertellen dat Israël in naam van hún veiligheid geen voedsel meer binnenliet. Ik raad u aan uw blik wat te verruimen, en meer van de daden uit te gaan dan de woorden.
Volledig eens met dit artikel. Helaas verschijnen in De Vrijdagavond ook herhaaldelijk stukken die meer in een Pro-Palestijns blaadje zouden passen, vaak vergezeld van een romantisering van de diaspora. Men bedenkt veelal niet dat de diaspora principieel voorbij is en dat de restanten van joods leven buiten Israel alleen mogelijk zijn bij de gratie van de invloed van de Joodse Staat.
BOYCOT NRC!
Dag Channa, ik heb NRC na een heel leven (mijn ouders lazen het Algemeen Handelsblad al) een paar maanden geleden opgezegd. Ik kon er niet meer tegen. De Volkskrant kan er ook wat van, dus nu lees ik Trouw. Daar zijn soms ook nare cartoons en columns, maar het valt mee. De leugen regeert overal, ook de verklaringen blijven uit. Ik hoorde iemand zeggen dat er honger is, omdat een zak meel nu €700 kost. Maar waarom, hoor je niet. Wie dat bepaalt, Hamas natuurlijk!
Dankjewel Channa voor je heldere uiteenzetting, knap dat je het hebt volgehouden met de NRC.
Ik heb na twintig jaar mijn abonnement al in december 2023 opgezegd toen er ongenuanceerde artikelen verschenen over “het concentratiekamp” Gaza dat er al vóór 7 oktober zou bestaan.
Altijd negatief over Israël, ook toen het nog niet over Gaza ging en stelselmatig ingezonden brieven negeren. Enough is enough.
Ook ik heb mijn abonnement na 50 jaar opgezegd . De druppel was de foto van een 13 jarig jongen die de volgende dag gestorven was. ( zomer 2024 ) De afbeelding die veel impact had , illustreerde een artikel over sterfte door honger en ondervoeding Op de foto was naaste een litteken nog veel meer te zien. Daarover kon het NRC ook na 3 maanden geen informatie verstrekken.
Dank je Channa voor dit belangrijke stuk.
Genoeg met de leugens van de NRC!