Uit alle windhoeken waait een storm van verontwaardiging over premier Benjamin Netanyahu. Over de verzande oorlog tegen het moordenaarsregime van Hamas in Gaza raakt Israël in een akelig internationaal isolement.
Leiders van democratische landen dreigen met sancties als Netanyahu zijn leger bevel geeft het laatste bolwerk van Hamas aan te vallen in Rafah, in het zuiden van Gaza.
Ze zijn niet tegen het oprollen van Hamas, maar wel tegen nog meer Palestijnse doden. Hoe het een met het ander valt te rijmen, ontgaat Netanyahu volledig.
Volgens Hamas heeft Israëls langste oorlog reeds het leven gekost van meer dan 31.000 doden, inclusief Hamasstrijders. In Rafah en daaromheen zijn tegen de anderhalf miljoen Palestijnen samengeperst. Een recept voor nog meer Palestijnse slachtoffers als straaljagers bombarderen en tanks Rafah binnenrollen.
In Washington pleegt een Israelische delegatie op ‘bevel’ van president Joe Biden overleg hoe een verdere toename van het aantal Palestijnse slachtoffers kan worden voorkomen.
Voor leiders van westerse democratieën heeft Israël de Palestijnse dodengrens ruimschoots overschreden. Dat is de rode lijn van Biden die niet mag worden overschreden.
Dreiging met sancties
Ook de demissionaire premier Mark Rutte, de Franse president Emmanuel Macron en de Duitse Bondskanselier Olaf Scholz delen de waarschuwing van de Amerikaan. Zelfs de in zijn hart pro-Israëlische Mark Rutte heeft laten doorschemeren dat Nederland in het geval Netanyahu de rode waarschuwingslijn overschrijdt ernstig overweegt Israël sancties op te leggen.
Ik betwijfel of Netanyahu voor deze druk zal wijken. ‘Israël moet handelen in het belang van zijn veiligheid’, zei hij woensdag nog. Netanyahu heeft pijnlijk gelijk met zijn bewering dat het afzien van de vernietiging van Hamas in Rafah betekent dat Hamas de oorlog heeft gewonnen.
En dat terwijl hij dag en nacht de ‘totale overwinning’ op Hamas predikt. Voor Netanyahu, maar ook voor veel Israëli’s, is het overleven van Hamas een onaanvaardbaar vooruitzicht. Het zou een klap in het gezicht zijn van Israëls militaire en politieke geloofwaardigheid.
Een oorlog verliezen van een terroristische organisatie is geen optie, niet alleen voor Netanyahu persoonlijk maar ook niet voor de generaals en burgers van Israël.
Zal Netanyahu – ongeacht of de meer dan 130 gijzelaars in de tunnels van Hamas worden vrijgelaten – toch het bevel tot de aanval geven? Ik kan dat niet anders uitleggen dan dat Netanyahu de gijzelaars offert voor een militaire zege. Dat roepen familieleden van de gijzelaars al maanden.
Levensader onder hoogspanning
Of is er nog een uitweg: vrijlating van gijzelaars tegen een langdurig bestand?
Netanyahu speelt hoog spel met de positie van Israël in de wereld. Gedreven door ideologische motieven is hij de waarschuwing van David Ben Gurion vergeten dat Israël nooit een oorlog mag voeren zonder de steun van een groot land. Netanyahu zet het bondgenootschap met de VS, de levensader van Israël, onder hoogspanning.
President Joe Biden heeft hem ernstig gewaarschuwd af te zien van een militaire actie in Rafah.
En wat is zijn reactie: ‘We moeten ons allen verenigen tegen de poging van de VS om een Israelische invasie van Rafah te voorkomen.’
Netanyahu doet het voorkomen alsof hij een confrontatie met Biden over Rafah niet uit de weg gaat. Zou Netanyahu speculeren dat zijn Republikeinse vriend Donald Trump het Witte Huis in november zal heroveren? In een nogal bizarre uitspraak heeft Trump gezegd dat ‘wie op de Democraten (Biden) stemt, brengt een stem uit tegen Israël.’
Cover illustratie: Françoise Nick
zeg mij wie jouw vrienden zijn …trump en compagnie!!!!