Het schitterende weer waarvan we nu genieten doet mij denken aan mijn eerste bezoek aan Las Vegas waar ik deelnam aan een antiekbeurs. Ik deelde een kamer met collega en vriend Arthur uit London, met wie ik ook de stand deelde. Vrijdag was de eerste beursdag, maar op Sjabbat werkte ik niet. We logeerden in het toen nieuwe hotel New York New York. We namen ’s morgens om half negen de lift naar beneden om … [Lees verder]
Eigenlijk had hij een hekel aan natuur. ‘Natuur is mooi, maar ik moet er wat bij te drinken hebben’, zei de dichter Kloos, maar daar had hij als prepuberaal appelsapdrinker nog geen boodschap aan. Omdat hij niet meewou met de gezamenlijke vakantie in de Ardèche, werd hij elke zomer bij zijn oma in Amsterdam geparkeerd. Een andere wereld, een stad van asfalt, een metropool met de dynamiek van een dorp. Trappenhuizen, die hij niet kende. … [Lees verder]
Meyer Sluyser schreef in zijn Er groeit gras in de Weesperstraat: ’Een paar mensen uit de oude buurt, die het Grote Verdriet mochten overleven, zouden stikken van hartzeer als ze niet meer konden spreken over de dagen van vroeger.’ In mijn beleving is het precies omgekeerd. Mijn moeder groeide op in de Weesperstraat en had zoveel hartzeer dat ze niet kon praten over de dagen van vroeger, over de dagen van haar jeugd. Ze hield … [Lees verder]
Het is best opmerkelijk: ik ken Awraham Soetendorp inmiddels ruim vijftig jaar, en tóch weet hij mij na al die jaren – en nog wel op papier – weer te ontroeren. Ik dacht dat ik alle verhalen zo langzamerhand wel kende. Nee dus. Natuurlijk, een verhaal dat deel uitmaakt van je levensgeschiedenis, ga je niet zomaar aan ieder lid van je gemeente vertellen. Ook als je bijna twintig jaar hebt samengewerkt voor het blad van … [Lees verder]
Copyright © 2023 - De Vrijdagavond - Alle rechten voorbehouden | Logo-ontwerp: Françoise Nick