De wachtkamerstoelen van de poli chirurgie in het Tel Avivs ziekenhuis lijken niet gemaakt om patiënten te plezieren. Ze zijn hard en ongemakkelijk en het komt voor dat je er een paar uur in moet doorbrengen totdat je aan de beurt bent. Ik heb maar een dik Nederlands boek meegenomen. Tegenover mij zit een stokoude, magere maar vitale man. Beroepsgedeformeerd als ik ben, probeer ik te raden wat hem mankeert. Het is, denk ik, een … [Lees verder]
Het Hamas leiderschap heeft zo lang zo diep onder de grond gezeten dat het geen zicht had op de realiteit. Voor mij is het duidelijk dat Hamas de moorddadige verrassingsoorlog op 7 oktober in het zuiden van Israël heeft verloren. Of de leiders nu in Qatar zitten of ondergronds in Gaza, ze moesten toch beseffen dat een pogrom op Israëlische bodem een ongekend heftige Israëlische militaire reactie zou uitlokken. Diep onder de grond of elders … [Lees verder]
Nog nooit heb ik Israël gezien zoals het nu is. De mensen zijn bedrukt, somber, terneergeslagen. Er ligt een dikke grauwsluier over het hele land. Er lijkt iets fundamenteel veranderd te zijn in de publieksstemming die altijd nogal opgetogen en luidruchtig was. De man achter de toonbank waar ik altijd mijn nootjes koop ziet er vreselijk slecht uit. Als ik hem vraag of hij beseder is (of hij oké is) zegt hij: “natuurlijk niet! Wie kan … [Lees verder]
Notities van een ervaringsdeskundige Het geweld in Israël en Gaza raakt aan iets diep verborgens in mijzelf, iets waarvan ik dacht dat het rustig sliep. Maar het was ontwaakt en dat wat ontwaakte is de existentiële onzekerheid en angst uit mijn kinderjaren. Ik ben geboren in 1941, tijdens de Tweede Wereldoorlog, in een wereld van angst voor vervolging, voor verraad en de dood, voor ontmenselijking. Nadat in 1945 vrede werd gesloten, groeide ik op te … [Lees verder]
Copyright © 2023 - De Vrijdagavond - Alle rechten voorbehouden | Logo-ontwerp: Françoise Nick