Laatst liep ik naar de Kotel. Op de terugweg stopte ik even, vlak voor de Mamilla Mall. Ik kocht een cola zero en ging zitten. Naast me zat een jonge man. Hij zag eruit als een nette jongen; het klinkt misschien vreemd, maar soms kun je zien of iemand vroeger een keppel droeg en nu niet meer. Hij had een droeve blik in zijn ogen. Je zou hem het liefst even omarmen, en al snel … [Lees verder]
Een van de dingen die me telkens opnieuw opvallen, is hoe stil het nieuws wordt tijdens sjabbat en Jom Tov. Je hoort werkelijk niets. Dus toen na afloop van Jom Kipoer de melding kwam dat Hamas akkoord zou zijn gegaan met de vrijlating van de gijzelaars, voelde dat als een stap dichter bij het einde van de oorlog. Ja, ik geef het toe: ik ben een naïeve optimist. Maar juist daarom voel ik me geroepen … [Lees verder]
De Amerikaanse president Donald Trump heeft gelijk met zijn opmerking dat er ‘iets groots in het Midden-Oosten kan gebeuren.’ Voor de Amerikaanse president is de vrijlating van de door Hamas nog levende twintig gegijzelde Israeli’s naast het beëindigen van de oorlog het hoogtepunt van zijn vredesinspanning. Voor de familieleden hopelijk het einde van een eindeloze nachtmerrie. Trumps visie reikt verder dan het Israëlisch-Palestijns conflict. Hij heeft een vreedzaam, welvarend en olierijk Midden-Oosten in het vizier … [Lees verder]
Nadat ik keek naar de NPO-docu ‘Het Geweten van Israël’ vond ik woorden die al langer in mij rondzingen, maar zich niet lieten vangen. Het is winter 1944 en een klein groepje vrienden voert elke avond dezelfde discussie. Het is de bedoeling dat ze overdag nieuwe argumenten vinden om in de avond te gebruiken. Avond na avond wordt dezelfde vraag van alle kanten belicht. Ben je beter af als gevangene in Auschwitz of als kampbewaarder … [Lees verder]
Copyright © 2023 - De Vrijdagavond - Alle rechten voorbehouden | Logo-ontwerp: Françoise Nick