Verhalen

Zelfreflectie tussen sirenes en stilte

In de anderhalf jaar dat ik nu stukjes schrijf, heb ik mezelf één stelregel opgelegd: ik reageer niet.  Iedereen mag vrij zijn of haar opmerkingen maken over mijn teksten. Slechts één keer heb ik een reactie verwijderd – omdat die een ander beledigde. Gisteren werd ik echter terechtgewezen door twee oma’s. Ze spraken me aan op mijn opmerking dat zelfs een oorlog went. Voor mij was dat een persoonlijke observatie, een gevoel, maar zij gaven, … [Lees verder]

Verhalen

Kritiek en liefde: hoe steun je Israël in moeilijke tijden?

“Ik wou je al een tijd bellen”, zei een vriend van de VVD tegen me. “Maar ik durfde niet”, ging hij verder. Zolang ik al bij de VVD ben, kennen we elkaar, en er is groot wederzijds respect. Hij is een totale atheïst, zo ook opgevoed, terwijl ik probeer religieus te leven – dat maakt even niet uit welk geloof ik heb. Als we uit eten gingen, was dat altijd in een koosjer restaurant. Aan … [Lees verder]

Nieuws

Jeruzalemdag werd schreeuw om vrede

Jeruzalem, de oude stad. Het was mijn uitzicht toen ik trouwde. Jeruzalem is een belangrijke plek voor meerdere grote geloofsgemeenschappen waar lichtgele stenen heiligheid uitademen. Jeruzalem, waar ik een rugzak moest dragen omdat jonge Arabische jongens met messen aanslagen pleegden. Jeruzalem van goud, waar gisteren een optocht plaatsvond. Ieder jaar schrik ik weer, terwijl ik weet dat het komt. Jeruzalemdag. Een dag die gevierd wordt en gevreesd. De vlaggenparade door de oude stad wordt steeds … [Lees verder]

Verhalen

‘Is it you’? vraagt de onbekende man in Manhattan

Vijfentwintig jaar geleden ben ik voor zaken in New York, Manhattan. Ik heb het middaguurtje doorgewerkt en om een uur of drie heb ik trek in een broodje.  Op Fifth Avenue duik ik een goed uitziend restaurant binnen. Ik was bijna de enige gast en neem plaats aan een tafeltje aan het raam. Ik kom tot rust en bestel een broodje en een kop koffie.  Er zit een man aan de bar die me steeds … [Lees verder]