Zelfreflectie tussen sirenes en stilte
In de anderhalf jaar dat ik nu stukjes schrijf, heb ik mezelf één stelregel opgelegd: ik reageer niet. Iedereen mag vrij zijn of haar opmerkingen maken over mijn teksten. Slechts één keer heb ik een reactie verwijderd – omdat die een ander beledigde. Gisteren werd ik echter terechtgewezen door twee oma’s. Ze spraken me aan op mijn opmerking dat zelfs een oorlog went. Voor mij was dat een persoonlijke observatie, een gevoel, maar zij gaven, … [Lees verder]