Echte groei ontstaat niet in comfort, maar in strijd

Wajislach gaat over Jakov die na vele jaren terugkeert naar het land Kanaän en zijn broer Esau weer ontmoet. 

Jakov is bang voor deze ontmoeting, omdat Esau twintig jaar eerder woedend was en toen heeft gezworen Jakov te doden. Daarom stuurt Jacov boodschappers vooruit om de situatie te beoordelen. De boodschappers komen terug en vertellen dat Esau hem tegemoetkomt met vierhonderd man. 

Jacov is heel erg bang en bereidt zich op drie manieren voor: gebed, geschenken en strategische maatregelen.

Gebed, waar het uiteindelijk om draait, is dat hij Hashem om bescherming vraagt. In de nacht raakt hij verwikkeld in een strijd met een engel (mogelijk Esau?) die hem wel verwondt, maar niet heeft verslagen. Na deze nacht ontvangt hij de naam Jisraël: “want je hebt gestreden met God en je hebt overwonnen”.

Geschenken, hij bereidt een enorme hoeveelheid gift/cadeaus voor voor Esau en stuurt deze vooruit om Esau gunstig te stemmen.

Strategische maatregelen, hij splitst het kamp in tweeën met de reden dat 1 van de kampen zal ontkomen.

Wanneer de broers elkaar zien, wordt Jacov verrast. Esau rent hem tegemoet, omhelst hem en kust hem. Esau wil graag samen met Jacov reizen, maar Jacov wijst dit van de hand, vooral omdat hij heel voorzichtig is gezien het verleden. 

Na dit hele gebeuren wordt Dina, de dochter van Jacov en Lea, verkracht. De broers van Dina vernemen dit en zijn zo boos dat zij alle mannen vermoorden uit de Stad van de verkrachters van hun zus Dina.  

Wat kunnen wij leren uit deze Parasja?

Bijvoorbeeld: hoe om te gaan met machtige mensen en naties. En: groei gebeurt op de grens van angst.

Kijkend naar wat er nu met ons gebeurt, staan Joden – net als Jacov – vandaag vaak op de grens van angst. Maar juist daar ontstaat onze kracht en wederom ook onze identiteit.

We worstelen met engelen, maar ook met onszelf: Jakov wordt Israël niet in comfort, maar in strijd. 

Elke worsteling kan leiden tot een diepere verbondenheid en trots. Elke worsteling, of het nu met antisemitisme, discriminatie of uitsluiting is, kan leiden tot een diepere verbondenheid en trots. 

Niet alleen dat, maar ook nu geeft het Joodse volk niet op. Wij zijn strijdbaar, zelfs als het moeilijk is, zoals na de verkrachting van Dina. Elke keer weer krijgen we littekens, maar die littekens worden deel van ons verhaal en is uiteindelijk ook weer onze kracht.

Kortom, echte groei ontstaat niet in comfort, maar in strijd. Onze identiteit wordt gevormd door de worstelingen die wij continu aangaan met anderen, maar ook met onszelf (waar wij niet voor schromen). En juist uit die worstelingen komt een zegen, zelfs als we daar littekens van overhouden.

Veerkracht

Voor ieder mens geldt dat worstelingen in het leven, zowel innerlijk als uiterlijk, ons sterker kunnen maken en leiden tot een dieper besef van wie we zijn.

Antisemitisme, discriminatie en uitsluiting zijn pijnlijke realiteiten, voor ons als Joods volk vandaag, maar ze vormen ook de momenten waarop onze veerkracht en verbondenheid nog meer dan eens zichtbaar worden.

Onze naam Israël herinnert ons dat we niet worden gedefinieerd door angst of pijn, maar door de kracht om te worstelen en toch te blijven staan. Am Yisrael Chai!

cover: collage Bloom, 2021