‘Als er al Joodse denkers zijn van Arendts kaliber, dan spreken ze zich niet uit’, verzucht Marcia Luyten in haar recente column ‘Na de banaliteit van Israëls eerste leugen was er geen houden meer aan’ in de Volkskrant van 12 augustus over de stilte van joodse denkers rond het huidige Israël.
Los van de vraag hoe kies het is om van joden te verlangen dat ze zich uitspreken tegen het beleid van Israël alsof ze daar als joden verantwoordelijkheid voor dragen – verlangt Luyten ook van moslims dat ze zich, als moslims, uitspreken tegen de moordlust van Hamas? – stelt ze haar onwetendheid op een pijnlijke manier tentoon.
Zelf komt Luyten nog net op de naam van David Grossman die Israël beschuldigde van genocide. Maar, de andere Joodse intellectueel die ze kent, Simon Schama heeft, zo schrijft ze, sinds 7 oktober weinig laten horen. Ze heeft zijn mede door ons instituut georganiseerde optreden op 3 mei in Amsterdam waarin hij zei: I am a bitter opponent, enemy, I would say, of Benjamin Netanyahu (op 38:13), dus even gemist.
Haaretz staat vol met intellectuele joden die niet schuwen Israël te beschuldigen van genocide.
Als directeur van het Menasseh ben Israel Instituut voor Joodse studies, wil ik haar best helpen in haar zoektocht naar kritische Joodse intellectuelen als Judith Butler, Omer Bartov en Avraham Burg. Ze kan de Israëlische krant Haaretz eens lezen, beschikbaar in een Engelse editie (en alleen al in juli van dit jaar tien keer aangehaald door haar eigen Volkskrant).
Haaretz staat vol met intellectuele joden die niet schuwen Israël te beschuldigen van genocide, die oproepen tot demonstraties, stakingen, en, jawel in een hoofdredactioneel commentaar Hannah Arendts banaliteit van het kwaad toepassen op de doden in Gaza.
Kritische Nederlands-Joodse organisaties
Maar ze kan het ook dichter bij huis zoeken en zich verdiepen in Nederlands Joodse organisaties als Gate48, Joden zeggen Nee, Erev Rav of Een Ander Joods Geluid. En als haar dat niet intellectueel genoeg is, lees in De Vrijdagavond en luister naar onze podcasts naar de verschillende perspectieven van de sprekers in onze serie ‘Scheuren in de naoorlogse ethiek’.
Of luister naar de in het Joods Museum opgenomen Joods-Palestijnse podcast UTTN met de Amsterdamse gemeenteraadsleden Itai Garmi en Sheher Khan, of ga daar nu naar de tentoonstelling van de Israelische vredesactivist Mushon Zer-Aviv.
Misschien zou Marcia Luyten daarna eens kunnen reflecteren op de vraag door welke vooroordelen haar onwetendheid is ingegeven.
cover: collage uit de collectie Beeldoorlog van Bloom
Heel goed commentaar op de beschamende column van luyten.
Wat een uitstekende en beschaafde reactie op de column van Marcia Luyten! Schaamrood op de kaken…
De DPG-media kunnen tegenwoordig zowiezo direct de prullenbak in; wie betaalt bepaalt.
Chapeau David!!!
Voorbeeldige reactie!
Onbegrijpelijk dat de Volkskrant dit niet accepteerde!
De Volkskrant zal wel geen trek hebben in kritische reacties. Om maar eens een vooroordeel te spuien: de krant is nog steeds van katholieke oorsprong.
Ik blijf het moeilijk hebben met het ontbreken over informatie betreffende de laatste (hopeljk) ovelevenden van de mensenroof op 7 oktober 2023, met het ontbreken van oplossingen voor de vraag hoe hun leven ZEKER nog te redden is, En ook heb ik het moeilijk het met het ontbreken van realistische beschouwingen over de vraag, hoe de “Westbank” met nu een grote meerderheid vóór de Hamas ooit tot een Palestijnse staat vreedzaam naast de Joodse zou kunne komen…
Aanval niet altijd de beste verdediging. Werkt bij mij averechts.
Heb de column met genoegen en zonder wrevel gelezen. Informatief, zonder oordeel, breed.
Als leek en actief lezer van De Vrijdagavond lijkt mij dit artikel minder informatief, vol oordeel en op de man geschreven. Jammer.