Trump zou niet de eerste Amerikaanse president zijn die wordt geëerd met de Nobelprijs voor de Vrede via het Israëlisch-Palestijnse conflict.
Jimmy Carter kreeg er een voor zijn doorslaggevende bijdrage voor de Israëlisch-Egyptische vrede. Bill Clinton kreeg er ook een toen hij er in slaagde het Oslo-akkoord rond te praten.
Premier Yitschak Rabin en de PLO-leider Yasser Arafat stonden naast Clinton op het bordes van het Witte Huis toen ze elkaar de hand schudden. Rabin nogal aarzelend naast een glunderende Arafat. Ook zij, Rabin en Arafat, mochten in Oslo de Nobel-Vredesprijs in ontvangst nemen.
Is nu Trump aan de beurt de medaille van de Nobelprijs om zijn hals te hangen als beloning voor zijn inzet premier Benjamin Netanyahoe te bewegen een bestand met Hamas te aanvaarden?
Waar ex-president Joe Biden faalde is het Trump gelukt een stukje, nog onvolmaakt, geschiedenis te schrijven in het Midden-Oosten, de bakermat van – zo lijkt het – Nobelprijzen voor de vrede.
Vurige aanhangers van Israël
Wat is Trumps geheim? Ik weet dat Netanyahu uitkeek naar de verkiezingswinst van Trump. Niet ten onrechte, want Trumps kabinet en tal van andere hoge posten worden bezet door vurige aanhangers van Israël. Biden is en was beslist een betrouwbare vriend van Israël. Nog enkele dagen voor het einde van zijn presidentschap zette hij zijn handtekening onder een gigantisch militair hulpprogramma voor Israël ter waarde van acht miljard dollar.
Biden bleef erop hameren dat er uiteindelijk een Palestijnse staat moet komen naast Israël, in bezet gebied met Oost-Jeruzalem als hoofdstad. Netanyahu ontving de dollars met plezier, maar wees consequent de vredesvisie van de Biden af.
Trump daarentegen heeft in zijn eerste presidentschap de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem verplaatst en ook nog Israëls aanspraken op de hoogvlakte van de Golan erkend. Een kosjere vriend van Israël dus.
Annexeren
Heeft Trump Netanyahu beloofd, dat Israël delen van de westelijke oever van de Jordaan (Judea en Samaria) mag annexeren? De door hem benoemde zionistische ambassadeur Mike Huckabee heeft zich reeds voor annexatie uitgesproken. Hoe valt dit te rijmen met de vredesrol die Trump op het wereldtoneel wil spelen en dus ook in het Midden-Oosten?
‘I want peace’ zei hij in zijn inaugurele rede in Washington.
Trump beschouwt het bestand tussen Israël en Hamas als zijn baby. Daar moet Netanyahu en dus ook Hamas vanaf blijven.
Netanyahu moet er dus rekening mee houden dat Trump niet zal aanvaarden dat Israël na de uitvoering van de eerste fase van het bestand, de oorlog tegen Hamas zal hervatten. Ook op Hamas heeft Trump, via Qatar, invloed om zich aan het bestand te houden. Netanyahu en enkele van zijn ministers hebben zich in deze zin uitgesproken. Misschien ook, omdat het zo moeilijk, zelfs vernederend voelt voor Netanyahu, een bestand met Hamas te moeten aanvaarden. Netanyahu’s doel was en is Hamas totaal te vernietigen. Maar nu heeft hij te maken met een ‘nieuwe Trump’ die zijn eigen belang door zijn grote ego prevaleert.
Een Nobelprijs?
Het Midden-Oosten heeft niet alleen bewezen een bron te zijn voor Nobel-Vredesprijzen, maar ook een eldorado voor het omtoveren van het zwarte vloeibare goud in dollars. En daarvan afgeleid het grote Amerikaanse belang bij een zo kalm mogelijk Midden-Oosten.
De mogelijke consolidatie van het bestand in een de facto einde van de oorlog hangt af van een voltooide uitwisseling van Israelische gegijzelden tegen Palestijnse gevangenen.
cover: Françoise Nick
Misschien heeft de heer Bouman gelijk met zijn conclusie over consolidatie van het bestand, althans op korte termijn. Maar voor een echte vrede zal toch het inzicht van de geestelijke leiders in Iran moeten veranderen. Juist van deze geestelijken zou mogen worden verwacht dat zij beseffen dat het joodse geloof hun oudste broeder is, maar zelfs in de christelijke wereld is dit besef niet alom aanwezig.
Goed samengevat Xenia. Ik kan me helemaal vinden in jouw reactie op de inbreng van Salomon Bouman.