Toen we acht jaar geleden onze flat in Jeruzalem kochten, was het appartement volledig leeg. Bij wijze van spreken stonden alleen de vier muren er.
Maar midden in het appartement, op een vreemde plek, stond een rare kamer met enorm dikke muren.
“Wat is dit?” vroeg ik naïef. “Kunnen we dit onooglijke ding afbreken?” De aannemer keek me geschrokken aan: “Dat is de Maamad. Daar mag je absoluut niet aankomen.”
Een Maamad, zo bleek, is een mamad cheder mugan dira’oni – een veilige kamer. Iedere nieuwbouwwoning in Israël moet zo’n ruimte hebben. Het is een extra verstevigde kamer waar je naartoe moet vluchten als Israël wordt aangevallen. Opvallend genoeg nemen Israëli’s het niet altijd zo nauw met bouwvoorschriften, maar de Maamad? Die staat letterlijk én figuurlijk als een huis.
We namen het ter kennisgeving aan en maakten van de nood een deugd: het werd een was- en voorraadkamer. Maar we zorgden dat er in geval van nood ook stoelen in konden staan.
Over de jaren heen zag ik hoe mensen creatief omspringen met hun Maamad: het werd kinderkamer, logeerkamer, werkkamer – bij ons werd het gewoon een extra kamer.
Natuurlijk hebben we er in de loop van de tijd af en toe in gezeten. Op 7 oktober bijvoorbeeld. Maar nooit zo intensief als de afgelopen negen dagen.
Hoe gaat het tijdens een alarm?
Als het vooralarm afgaat – en geloof me, zelfs als je slechthorend bent, ben je meteen klaarwakker – moet je je eigenlijk al klaarmaken om naar de veilige ruimte te gaan. Als het echte alarm klinkt, heb je meestal zo’n anderhalve minuut.
Onze Maamad grenst aan de slaapkamer, dus we hoeven ons niet om te kleden of de trap af naar een algemene schuilkelder. We schuiven gewoon door.
Vaak blijft het bij een vooralarm, en hoeven we er niet daadwerkelijk in te gaan zitten. Maar als het echte alarm afgaat, gaan we erin, doen de deur dicht en dan hoor je helemaal niets meer van wat er buiten gebeurt.
Een paar dagen geleden werd bij ons in de buurt een raket uit de lucht geschoten. Normaal zou je daarvan enorm schrikken. Wij hebben er niets van gemerkt. Rustgevend – en tegelijkertijd angstaanjagend.
Dat zo’n ruimte écht helpt, is deze oorlog wel gebleken. Huizen die door raketten werden geraakt, lagen volledig in puin, behalve de Maamad. Die bleef staan.
Dus, mocht u ooit een (nieuw) huis kopen in Israël: dan zit daar een Maamad in. Zie het niet als een sta-in-de-weg, zoals wij dat ooit deden. Eigenlijk zou je er juist extra voor moeten willen betalen.
Het voelt veilig. Dat hebben we de afgelopen nachten aan den lijve ondervonden.
cover: Maamad / logeerkamer, met tv en werkplek in Jeruzalem. Designer: Sandy Brudner | Sandy B Interiors, foto: Orit Arnon
Geef als eerste een reactie