Vijfentwintig jaar geleden ben ik voor zaken in New York, Manhattan. Ik heb het middaguurtje doorgewerkt en om een uur of drie heb ik trek in een broodje.
Op Fifth Avenue duik ik een goed uitziend restaurant binnen. Ik was bijna de enige gast en neem plaats aan een tafeltje aan het raam. Ik kom tot rust en bestel een broodje en een kop koffie.
Er zit een man aan de bar die me steeds aankijkt. Ik laat het gaan. Op enig moment staat de man op van zijn barkruk en komt naar mij toe. ‘Is it you’?
Yes, it’s me, antwoord ik. ‘My son loves you,’ zegt hij. Ik kijk de man wat beduusd aan. Ik heb geen idee over wie hij het heeft, en wie hij denkt dat ik ben. Ik moet tijd winnen.
Ik zeg: ‘I’m sorry sir, I didn’t bring any photo with me, nor a pencil or paper. Go back to the bar and ask for a piece of paper so that I can write your son a letter’.
Ik denk vooruit en speel met de volgende gedachte. Helemaal zenuwachtig snelt hij naar de bar om een A4’tje te regelen voor zijn idool. Dat heeft geen bar in huis. Wel bier en andere dranken, maar geen A4’tje. Dat moet van boven komen uit een kantoor. De man moet zeker vijf minuten wachten. In zijn beleving is dat een half uur. Hij wordt doodzenuwachtig want hij laat mij wachten. Als hij dat stukje papier uiteindelijk in zijn handen heeft, rent hij buiten adem naar mij toe. Om mij gerust te stellen zal hij zijn arm over mijn schouders leggen en mij met mijn voornaam aanspreken. Wellicht weet ik dan, wie ik ben. Zo geschiedde.
Dit scenario vond plaats. Hij spreekt mij aan met, ‘so nice of you Phil’. Ik was Phil Collins. Die naam zag ik op posters in de stad. Ik vroeg de man naar de naam en leeftijd van zijn zoon. Ik schrijf Andrew van 12 jaar een leuke brief en onderteken met Phyl Collins. De man bedankt mij met betraande ogen van ontroering. We nemen afscheid van elkaar.
Ik betaal mijn kleine lunch en ga naar mijn volgende afspraak. Ik loop het restaurant uit en zie een grote poster met ‘Phil Collins in Concert’.
Oh jee, ik heb ondertekend met Phyl in plaats van Phil. Andrew zal zijn vader daarop aanspreken. Je hebt Phil niet ontmoet. Waarop zijn vader zal antwoorden: dit is zijn echte handtekening die hij gebruikt op al zijn cheques. Die handtekening op je posters gebruikt hij slechts als zijn artiestennaam.
cover: Françoise Nick
Geef als eerste een reactie