Maand: juli 2024

tekst door zwart wit foto met paard
Geschiedenis

‘Het eind dat niemand keren kan’, het lot van Jacob Israël de Haan

10 juli 2024 Anita Frank 1

Zaterdag 29 juni organiseerde het Amsterdamse debatcentrum De Balie in de reeks ‘Publieke Intellectuelen’ een avond over Jacob Israël de Haan met documentairemakers Emile Fallaux en Saskia van Schaik, schrijvers Maurits de Bruijn en Abdelkader Benali en hoogleraar moderne Nederlandse letterkunde Jacqueline Bel. Vooral de bijdrage van filmmaker Emile Fallaux maakte indruk. In 2009 maakte Fallaux samen met pedagoge Saskia van Schaik de documentaire: ‘Het eind dat niemand keren kan’ over de laatste vier jaren … [Lees verder]

Salomon Bouman, illustratie Françoise Nick
Midden-Oosten

Als de voorspellingen van de profeten uitkomen

9 juli 2024 Salomon Bouman 0

Het is de wereldpers ontgaan, maar op 7 juli is Yitschak Yifat op 81-jarige leeftijd overleden.  Niemand zou ooit van deze parachutist hebben gehoord ware het niet dat David Rubinger (de fotograaf van Time) hem en twee andere soldaten op 7 juni bij de Klaagmuur fotografeerde.  Daar stonden ze. Helmen op, zware baarden, dikke zwarte snorren. Ze keken het hoofd schuin gebogen naar de zojuist door hen veroverde Klaagmuur op het Jordaanse Legion. Ze voelden … [Lees verder]

stukje tekst met daarin no-thing
Verhalen

Circumcision, teken van een geheim verbond? 

9 juli 2024 Eldad Kisch 0

Het markeren van groepen is zo oud als de mensheid. Of het met inkt of een mes gebeurt is niet relevant.  Of het nu gaat over godsdienstige voorschriften, etnische overweging, stamverbanden of groepen van misdadigers maakt ook niet uit. Besnijdenis wordt aangetroffen over de hele wereld en is beslist geen unieke aanduiding van Joden. Sommige groepen offerden het verste kootje van hun pink op om te laten zien ‘dat ze er bij hoorden’ (de Italiaanse … [Lees verder]
Sport

Wij waren allemaal niet goed genoeg om prof te worden. Wel in New York, op de Yeshive University

8 juli 2024 Jair Eisenmann 0

In onze jeugd stond voetballen centraal.  Iedere dag na school waren we bezig met een bal. We gingen zo snel mogelijk naar het schoolplein op Rosj Pina zodat we ongestoord nog zeker een half uur konden overschieten. Ieder van ons had de kinderdroom om prof te worden. Omdat ik links trapte, wilde ik altijd Rob Rensenbrink worden. Maar toen – net als nu – had ik niets weg van een slangenmens. De eerlijkheid gebiedt te … [Lees verder]