Verhalen

Ze hadden broer en zus kunnen zijn of in ieder geval van dezelfde familie

Mijn hond heet Mini. Dat had eigenlijk Midi moeten zijn want ze werd steeds groter, maar zo groot als Max is ze gelukkig niet geworden. Max is de hond van mijn partner. Wij wonen inmiddels 39 jaar in Israël waarvan 37 jaar in Jeruzalem. Dat is meer dan de helft van mijn leven. Mini is mijn trouwe bondgenoot. Elke ochtend voor het opkomen van de zon gaan we de deur uit om de wijk te … [Lees verder]

Verhalen

We zijn goed voorbereid, het belooft weer een mooie dag te worden

Het is 5 uur in de ochtend en ik kan niet slapen. Ik zit buiten op het balkon, mijn uitzicht is nu nog donker maar zo direct komt de zon op boven de oude stad. Een mooier beeld is er niet. Daar waar iedereen had gedacht dat Iran zou gaan aanvallen is dat vannacht niet gebeurt. Veel vrienden in het buitenland maken zich zorgen om hun familie en vrienden in Israel.Het is opvallend hoe rustig hier men … [Lees verder]

Midden-Oosten

Wekenlang Poerimfeesten ondanks de oorlog

Geboren en getogen in Nederland, was Poerim vooral een vrolijke drukke dag met bijbehorende feest. Kort maar krachtig. Soms kon ik de dag erna nog nagenieten van wat overgebleven Hamansoren, maar dat was het dan wel. Groter kan het contrast met het vieren van Poerim in Israël haast niet zijn. Als inwoner van Jeruzalem vieren we Poerim een dag later dan de rest van Israël, het zogeheten Poerim Sjoesjan ingevolge de oorlog die in de … [Lees verder]

Verhalen

‘Jeruzalem is voor ons allebei een belangrijke plek. Daar gaan we toch niet over in discussie, mooie bruid’?

Mag ik een herinnering met je delen? Het was toen een kleine gebeurtenis, maar komt de afgelopen dagen toch steeds bij me terug. Als je niet zit te wachten op hoopvolle verhalen, klik dit dan weg… of… nee, klik dit niet weg. Juist blijven lezen. Zit je nog? Goed, daar ga ik. Toen ik ging trouwen, werkte ik als receptioniste in een groot kantoor. Iedereen wist het want ik was daar trots op. Er waren … [Lees verder]