Een Toren van Hoop

Shaping a hopeful Future

De tekening

Boven de menselijke figuur verschijnt de naam ‘Kenan’ in drie talen — Latijns, Arabisch en Hebreeuws. Een fluistering van eenheid. Een publieke verklaring dat vrede niet toebehoort aan één taal, één volk of één grondgebied. Het behoort ons allen toe.

In het midden van het witte vel papier staat een tekening van een rechtopstaande figuur – niet zomaar een figuur, maar een mens, gemaakt van dromen, samengesteld uit fragmenten van het dagelijks leven. De armen zijn wijd uitgespreid, nog met een vleugje angst, in een verwelkomende omhelzing. De benen stevig geplant in de aarde, als bomen die groeien uit de bodem van herinnering en hoop. Het is niet zomaar een tekening. Het is een stem van hoop.

Verlangen naar veilige wereld

Boven de schouders van de figuur zien we een huis. Het dak is geruit met warme, aardse kleuren. Ramen gluren onder het dak, als ogen die verlangen naar een veilige wereld. De rode deur staat op een kier. Uit de schoorsteen stijgt geen rook op, maar groeit een zwart, verschroeid boompje.

Aan de rechterkant, op de schouder, groeit een groene boom naast een speelplaats. Kinderen klimmen omhoog, op weg naar een droom. Een rode auto nadert geruisloos. Aan de linkerkant, op de andere schouder, is een regenboogtoren geplant. Blok voor blok, kleur voor kleur, een ladder naar vreedzaam samenleven, voor iedereen, niemand uitgezonderd. De toren doorboort de hemel, zonder angst.Maar dan herkennen we twee figuren, halfdood, verlangend naar hun land, hun thuis, zullen zij de grens bereiken?

En in het hart van dit alles is het de creatie van een kind: geen soldaat, geen machine, maar een hoeder van hoop. Een figuur die het huis draagt als teken van het verlangen naar een betere toekomst, de speelplaats als herinnering, en de regenboog als toekomst. Het lichaam is niet slechts menselijk, het is een thuis.
Een plek waar de menselijke armen niet bedoeld zijn voor oorlog, maar voor een welkom. En waar de benen niet dienen om te vluchten, maar om fier te staan.

Kenan

Boven de menselijke figuur verschijnt de naam ‘Kenan’ in drie talen — Latijns, Arabisch en Hebreeuws. Een fluistering van eenheid. Een publieke verklaring dat vrede niet toebehoort aan één taal, één volk of één grondgebied. Het behoort ons allen toe.
Kenan betekent een gebied, het behoort toe aan vele volken en kent vele betekenissen. Een naam met diepe historische en culturele wortels.

Toekomst van Hoop

Deze tekening is niet zomaar een tekening, het is meer. Het toont dat we vrede moeten zoeken voor ons allemaal, in plaats van oorlog. Het is een boodschap van hoop.
De visie van een kind op een wereld waarin we huizen bouwen met kleuren, niet met wapens. Het is een zeer belangrijke boodschap in een wereld vol conflict en oorlog. We staan op een kantelpunt, met oorlogen die woeden over de hele wereld en toenemende spanningen tussen wereldmachten. Deze tekening spoort ons aan om onze gezamenlijke rol te heroverwegen in het vormgeven van een toekomst zonder conflict.

De tekening laat zien dat kunst een lens kan zijn waardoor verschillende perspectieven op oorlog en vrede samenkomen; een ruimte waarin dialogen kunnen ontstaan en bruggen kunnen worden gebouwd tussen verleden, heden en toekomst.


GaZel organiseert een tentoonstelling van kindertekeningen Shaping a hopeful Future. Deze is te zien van 3 tot 22 juni te zien in OBA de Hallen, Amsterdam. 
Tickets zijn hier te bestellen

Over Linda Bouws 10 Artikelen
Linda Bouws is initiator van evenementen, projecten en NGO’s, voornamelijk in de kunsten en media. Zij is directeur van Stichting Metropool Internationale Kunstprojecten (https://www.metropool-projects.com/publications). Van 2002 tot 2014 was Bouws directeur van Felix Meritis, Europees centrum voor kunst, cultuur en wetenschappen. Bouws is de kleindochter van de joodse Paula Bermann wiens oorlogsdagboek bij Uitgeverij Balans in 2018 verscheen.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*