Op vrijdagavond, bij het begin van sjabbat, krijgt volgens de Talmoed elke Jood van de Eeuwige een extra ziel, de nesjama jetera. Een ziel om dubbel zo vreugdevol mee te zijn op sjabbat, of, zoals mijn moeder vroeger zei: “om twee keer zo moe mee te worden.”
Volgens rabbijn Arthur Green is deze extra ziel niet écht een ziel die we van buitenaf erbij krijgen, maar ons diepere verborgen en kwetsbare zelf, dat we ook gedurende de week bij ons dragen maar zich dan niet durft te laten zien. Uit angst dat het onder de voet gelopen zal worden in ons drukke en hectische leven. Op sjabbat zetten we werk, drukte en verantwoordelijkheden opzij en zeggen tegen dit deel van onszelf: “Het is in orde. Het komende etmaal zal ik ruimte voor je maken, kom maar tevoorschijn.”
Op deze vrijdagavond, 15 januari 2021, krijgen we er nóg iets bij: De Vrijdagavond. Een plek waar Joden in Nederland van zich laten horen. Allerlei Joden, die met uiteenlopende blik de wereld bekijken. Een plek waar we kunnen stilstaan bij zaken die we belangrijk vinden, of grappig, of onverdraaglijk, ieder vanuit zijn of haar eigen Joods-zijn. De Vrijdagavond biedt zo ruimte om te laten zien wat deze pluriforme groep bij zich draagt, maar tot nu toe niet altijd liet zien. Deze meerstemmigheid kan nu tevoorschijn komen. Daarmee wordt Joods Nederland een beetje extra bezield.
Wat een mooi stukje Sarah en wat een mooi idee!
Wat een heerlijk vooruitzicht. Ik ben blij met de Vrijdagavond (en de vrijdagavond)
Elke week een stukje Torah, dat spreekt mij bijzonder aan. Mooi beeld, die extra ziel.
Dierbare herinnering aan je moeder. Ik hoor het haar zeggen.
❤️