Ik kan mij geen leven zonder het leren van Tora herinneren.
Een van mijn tederste herinneringen is dat ik met mijn vader in zijn werkkamer zit. We hebben beiden een choemasj voor ons en ik probeer uit alle macht wijs te worden uit de tekst die voor mij ligt. Mijn vader leerde me eerst lezen en daarna vertalen. Het was niet altijd even makkelijk. Ik weet niet zeker of er kinderen zijn die enthousiast worden van de details van de vav hamhehapeeg of de assimilatie van een noen in de pieel, maar ik was daar niet een van.
Terugkijkend naar die avonden op de werkkamer word ik heen en weer geslingerd tussen dankbaarheid en nostalgie. Dankbaar, omdat ik dankzij de rigoureuze training een gedegen basis in het Hebreeuws heb meegekregen. En nostalgisch, omdat leren eigenlijk zo simpel was. Een vader, een zoon en twee boeken.
Ik weet niet of het om deze reden is, maar ik heb het leren van Tora altijd als troostend ervaren. Onze rijke traditie geeft inzicht, steun en continuïteit. Het is alsof je deelneemt aan een gesprek dat zich uitstrekt over vele generaties, met geëngageerde en originele denkers. Al die denkers putten bovendien uit dezelfde bron: de Tora die we elke week lezen. Het is een vertrouwde omgeving.
Parasja in tijden Corona
Het is makkelijk om overspoeld te raken met de vloedgolf aan nieuws die dagelijks op ons afkomt. Maar nieuws is over een niet al te lange tijd goeddeels vergeten. De Tora die wij lezen is daarentegen dezelfde tekst die onze voorouders lazen en dezelfde tekst die onze kinderen zullen lezen, lang nadat wij er niet meer zullen zijn.
Het was dan voor mij ook bijna een natuurlijke reflex dat, toen de corona-pandemie uitbrak en ons leven op zijn kop stond, ik mijn gedachten begon te ordenen aan de hand van het wekelijkse Tora-gedeelte (de parasja).
Ik begon met het schrijven van stukjes die ik rondstuurde via WhatsApp. Toen de pandemie uitdoofde en de normale spoelroutine weer op gang kwam, stopte ik met het schrijven.
… en in tijden van oorlog
Toen op 7 oktober 2023 de oorlog uitbrak waar we nog steeds middenin zitten, kwam de behoefte om mijn ideeën over de parasja te delen weer terug. Sindsdien schrijf ik elke week een stuk. Iets meer dan tien van die stukken heb ik ook hier gepubliceerd in De Vrijdagavond (de laatste: Angst voor het onbekende won het van hun verlangen.) Ik stuur elke week een stuk rond aan verschillende sjoels en in een aantal verzendgroepen – het zijn er nu in totaal meer dan honderd. De regelmaat biedt mij steun en hopelijk krijgen mijn lezers wat mee over de wekelijkse tekst. Wie belangstelling heeft om aan een verzendlijst toegevoegd te worden kan contact met me opnemen via de comments.
Bundel: Spreek tegen Aharon je broer
De afgelopen tijd heb ik mijn stukken van het coronajaar en van het eerste jaar van de oorlog bovendien geredigeerd en bij elkaar gebracht in een boekje (288 p.), met als naam Daber el Aharon Achiega – spreek tegen Aharon je broer (een citaat uit Wajikra 16:2 – de titel verwijst naar de Rav Aron Schuster synagoge, waar ik sinds 1978 davven).
Een dergelijk boek over de parasha bestaat momenteel niet in het Nederlandse taalgebied. Het is mij dan ook een eer om door deze publicatie een bijdrage te leveren aan het leren van Tora in Nederland. Wie het leuk vindt kan dit boekje vanaf nu bestellen bij Pea Publishing.
Daber el Aharon Achiega
Auteur: Joel Erwteman
Aantal pagina’s: 288
Uitgeverij: Pea Publishing
Datum publicatie: 07-2025
cover: Reading of the Torah, Aish Synagogue, Tel Aviv, Israel
Geef als eerste een reactie