Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik zaterdagochtend de verzetskrant Trouw uit de brievenbus haalde.
Even begreep ik niet wat ik zag. De helft van de voorpagina zag er op een afstand nogal zwart uit. Toen ik de krant op mijn bureau legde en er eens goed naar keek, zag ik in het zwart gedrukte Arabische namen van mannen, vrouwen en kinderen die door Israël volgens Trouw in Gaza zijn gedood.
‘In Gaza werd de afgelopen week de 50.000ste dode geregistreerd. De autoriteiten houden de doden bij, gerangschikt naar leeftijd. Hier is de eerste namenlijst.’
Dat is de inleidende tekst van in het zwart gedrukte namen ‘Is dit een replica was van het Holocaust Namenmonument in Amsterdam’ vroeg ik me af. Dat zou wel bijzonder cynisch en ongepast zijn.
Ophitsen
Ik aanvaard kritiek op Israëls harde militaire optreden in Gaza. Maar de door de redactie van Trouw gekozen manier om hun afschuw van de Israëlische bombardementen in de krant te zetten, maakt op mij een ophitsende indruk.
Daar schuilt woede achter en misschien nog meer. Ik vraag me af: waarom publiceerde de redactie van Trouw geen namenlijst van de 1250 Israëli’s die op 7 oktober 2023 door Hamas in het zuiden van Israël werden vermoord, verminkt, verkracht, onthoofd, in brand werden gestoken? Trouw kan dat alsnog met een beetje goede wil en fatsoen doen.
Het is me opgevallen dat de anti-Israëltoon in de verzetskrant Trouw steeds scherper en onverdraaglijker is geworden.
Trouwens, niet alleen in Trouw, andere Nederlandse kranten kunnen er ook wat van.
Spanningen
Hans Knoop, indertijd een uitstekende verslaggever van De Telegraaf in Israël en elders, wees mij er op dat de eens verguisde Telegraaf de enige pro-Israel krant in Nederland is.
Toen ik in 1962 verslaggever bij Het Parool in Amsterdam was, zaten de in het verzet geboren krant Het Parool en De Telegraaf in hetzelfde gebouw in Amsterdam. Dat leidde tot spanningen omdat De Telegraaf werd beschouwd als een in de oorlog collaborerende krant met de Duitsers.
cover illustratie Françoise Nick
Trouw opzeggen!