Zondag 29 september
Aan het einde van de sjabbat was je het laatste jaar altijd bang wat het nieuws zou zijn van de afgelopen 25 uur.
In Israël is dat nog erger, omdat je geen krant hebt en je echt verstoken blijft van nieuws. We gingen vrijdagmiddag de sjabbat in met het mogelijke heugelijke nieuws dat Nasralla was omgebracht bij een aanval op het Hezbollah-hoofdkwartier, maar we hadden nog geen bevestiging.
Gisteravond kregen we het mooie nieuws binnen dat een van de grootste terroristen van deze tijd er niet meer is. Volgens de laatste berichten waren ze samengekomen om de UN-speech van Netanyahu te zien. Meters onder de grond waande ze zich veilig.
Afgerekend met alle kopstukken
Binnen tien dagen heeft Israël afgerekend met alle kopstukken van Hezbollah of ze zijn dood of ze kunnen ze zich niet meer voortplanten.
Daar waar werd gewaarschuwd dat Hezbollah veel gevaarlijker was dan Hamas, blijken de klappen van het IDF zo hard te zijn, dat je hoopt dat ze binnenkort geen gevaar meer zijn voor de bewoners in het Noorden.
Het leidt tot twee conclusies, een preëmptieve strike met goede inlichtingen is de specialiteit van het IDF. Deze verrassingsaanval was van het kaliber van de zesdaagse oorlog.
7 oktober laat zien hoe kwetsbaar en klein we zijn als we niet goed voorbereid zijn en de inlichtingen ons in de steek laten. Zoals ook tijdens de Jom Kipoer oorlog het geval was.
De wereld keek apathisch de laatste jaren naar de macht en kracht van Iran en zijn proxies (red. bondgenoten).
Israël heeft laten zien dat aan Hezbollah (lees Iran) zulke klappen uit te delen dat iedereen is te verslaan.
Ik ben ervan overtuigd dat Iran echt het as van het kwaad is dat de Westerse wereld continu onder druk zet. Dat is nergens voor nodig. Met een gecoördineerde actie kan het Iraanse regime ook een kopje kleiner gemaakt worden.
Daar zijn ze in Iran nu ook heel bang voor. Ayatollah Khamenei is niet voor niets op stel en sprong ergens op een geheime plek gebracht.
Controle terugwinnen
Israël heeft een jaar nodig gehad om de controle terug te winnen met hun buren. Het was zeker niet altijd fraai, maar laten we nu zorgen dat de bewoners in het zuiden en noorden van Israël rustig kunnen wonen.
Als dat zo is, dan kunnen onze buren dat ook, want dat willen we niets liever: in rust naast elkaar leven en misschien in de toekomst in vrede naast elkaar leven.
Een mooie wens voor het nieuwe jaar.
Geef als eerste een reactie