Maandag 25 Mei was het de sterfdag van onze dochter Gilat terwijl we twee dagen later haar jaartijd hadden.
Al zestien jaar hebben we van Pesach tot aan Sjavoeot onze eigen Omertelling en verdriet, want op de tweede dag Pesach werd ze opgenomen in het ziekenhuis om niet meer thuis te komen. Onze rouwperiode eindigde met Sjavoeot zeven weken later.
Alhoewel, rouwen stopt nooit, iedere dag huil ik om haar, maar iedere dag lach ik ook om Gilat en dat is een troost. Ze was zo een bijzonder kind en haar wijsheden neem ik mee, zelfs in deze moeilijke oorlogstijd.
Marokkaanse familie
Een mooie anekdote, het was Chanoeka en we mochten niet in Gilats ziekenhuiskamer aansteken dus dat deden we iedere dag in de stilteruimte beneden. Haar Marokkaanse vriendinnetje was er ook met haar familie want het was Ramadan, ze knielden voor gebed.
Gilat werd helemaal enthousiast en moest en zou even bij haar vriendinnetje kijken. Ik voelde me een beetje genegeerd, want ze had natuurlijk de grootste mond. Ik verontschuldigde me, maar de Marokkaanse familie vond het helemaal niet erg, daarna zei Gilat `kom nou bij ons, wij gaan aansteken.´
De hele familie kwam aansteken, normaal geven we een cadeautje, maar Gilat fluisterde me in ‘geef maar boven is niet lief voor haar’. Ik kan me niet meer herinneren of ik de volgende dag een cadeau voor haar vriendin moest kopen.
Vrienden met de hele wereld
Het laat in drie regels zien wie ze was, ze was vrienden met de hele wereld. Iedereen was gek op haar. En het maakte niet uit wie je was en hoe je eruitzag. Een ander ziekenhuis-vriendinnetje had hele zware psoriasis, iedereen liep om haar heen behalve Gilat.
Stichting Gilat
Onze stichting is al meer dan tien jaar actief en we treden in alle ziekenhuizen in Nederland en Curaçao op met interactieve kindervoorstellingen, in het totaal meer dan 250 per jaar.
De openheid van Gilat proberen door middel van inclusiviteit in de praktijk te brengen. Onze voorstellingen zijn van en voor iedereen. We zijn kleurloos en het maakt het niet uit of je in een rolstoel, bed, of op schoot van je ouder zit, iedereen is welkom en doet actief mee. Allemaal in de geest van Gilat.
Sinds oktober zijn we in Israël begonnen (vier voorstellingen per maand) en daar zijn de resultaten nog spectaculairder: Arabische en Joods-Israëlische kindertjes spelen tijdens onze voorstellingen met elkaar, ook de moeders dansen en zingen naast elkaar.
Dat krijgt onze Gilat allemaal voor elkaar, ze zou het fantastisch vinden om het mee te maken.
Zevenduizend jaarlijks
Een goede vriend van mij vroeg aan mij een tijdje geleden voor hoeveel kinderen we per jaar optreden. Ik rekende uit alleen al in Nederland ongeveer zevenduizend jaarlijks.
“Mijn dochter heeft met haar vier kinderen impact, jouw dochter heeft impact op zevenduizend kinderen per jaar,” zei mijn vriend.
In al die jaren heb ik nooit zulke mooie woorden van troost gehoord, deze kwamen recht in mijn hart.
Je kinderen hebben altijd een speciale plek in je hart dat geldt voor iedere ouder, maar als ze ouder worden krijgen ze hun eigen leven.
Onze kleine meid
Dat voorrecht heeft Gilat nooit gekregen, ze blijft altijd onze kleine meid waar ik nog steeds dagelijks mee bezig ben, met een traan en een lach.
cover: met dank aan Stichting Gilat
Geef als eerste een reactie