Het is niet voor niets dat we zeggen dat vrouwen het sterkere geslacht zijn. De afgelopen week heb ik weer twee fantastische voorbeelden gezien waar ik diep respect voor heb.
Eden Golan is vijfde geworden bij het Eurovisiesongfestival. Tijdens haar optreden waren er onverlaten die haar uitjouwen, maar ze bleef geconcentreerd en zong prachtig.
Gedurende de hele week heeft ze zich al dan niet gedwongen afzijdig gehouden. Maar de manier waarop vele collega-deelnemers haar behandelde was benedenmaats. De sfeer was ijzig.
Echte ambassadrice
Ze is 21 en is pas een paar jaar op re-alya gekomen uit Oekraïne. De druk op haar en haar delegatie was enorm, maar de waardigheid waar ze daar mee omging was indrukwekkend, een echte ambassadrice. De vijfde plaats komt omdat de jury voting amper punten gaf aan haar liedje (Zou het met politiek te maken hebben?)
In Israël werd ze als een heldin onthaald. De President en de premier hebben haar gebeld en gefeliciteerd, maar ook de actrice Gal Gadot heeft haar een hart onder de riem gestoken.
Ik denk dat veel mensen dolblij waren dat ze uiteindelijk niet heeft gewonnen, want een Eurovisie in Israël zou nu niet goed uitkomen.
Eden Golan, laatste repetitie voor Eurovisie 2024; foto: Arkland, Creative Commons
Mirjam Bolle-Levie
Een van de bijzonderste voormalige Nederlandse vrouwen in Israël, is zonder twijfel Mirjam Bolle-Levie. Deze 107-jarige dame die nog steeds op zichzelf woont, is niet alleen vanwege haar leeftijd legendarisch, ook haar verhaal is ongewoon.
“Ik heb nooit van oude mensen gehouden, maar nu ik toch in de buurt van die leeftijd kom, moeten mensen me toch maar aardig vinden,” zegt ze gekscherend.
Geboren tijdens de Eerste Wereldoorlog heeft ze de Tweede Wereldoorlog overleefd via Westerbork en daarna Bergen-Belsen. Aan het begin van de oorlog was ze een tijdlang secretaresse van de Amsterdamse Joodse Raad, haar personage komt ook terug in de serie De Joodse Raad.*
Alle druk in die donkere jaren heeft haar niet klein gekregen. Dat komt ongetwijfeld door de gedachte dat haar vriend/verloofde Menachem Bolle in Palestina op haar wachtte.
Uitzonderlijke uitruil
Via een uitzonderlijke uitruil kon ze tijdens de oorlog via Turkije naar Palestina. Daar zagen de twee elkaar weer. Ze trouwden in Kibboets Yavne.
Ze kregen drie kinderen: Chananja en de meisjes Ilana en Rina. Chananja was de trots van zijn ouders en werd piloot in het leger. Tijdens de zesdaagse oorlog werd zijn vliegtuig neergehaald boven Jordanië. Hij overleefde het niet en zijn lichaam werd weken later tegen tientallen Jordaniërs uitgeruild.
Ilana haar oudste dochter is een paar jaar later door een bom omgekomen. Haar jongste dochter Rina is door ziekte gestorven.
En toch blijft deze vrouw vrolijk, als je haar hoort en ziet, denk je dat ze zeventig is, met een enorm gevoel voor humor.
“Al mijn generatiegenoten hebben hun eigen verhaal, en wat moet ik doen? De hele dag in mijn bed liggen huilen, dat kan ik niet.”
Veel aardappels
Ze heeft een uitgesproken mening. “Gezond eten doe ik niet meer op mijn leeftijd, dat heeft echt geen zin meer. Ik eet veel aardappels, als een echte Hollandse.”
Ook koopt ze online niks: “ik ga liever naar de winkels dan heb ik wat te doen overdag.” Computerspelletjes doet ze ook (bubbels).
Twee hele sterke vrouwen de een begin twintig de ander over de honderd, allebei dames waar we tegen op kunnen kijken.
*zie de voorbeschouwing in deze krant over de serie De Joodse Raad en het persoonlijke verhaal van Rob Oudkerk (kleinzoon van de voorzitter van de Joodse Raad David Cohen): Iedereen moet de dramaserie over de Joodse Raad zien
Hieronder vind je een interview met Mirjam Bolle uit 2019:
cover illustratie: Talma Joachimsthal
Geef als eerste een reactie