Fotograaf Deborah Turbeville toont vrouwen in dromerige, verlaten ruimtes

collage van vrouwenbeelden in sepia en zwart wit

Fotografieparadijs Huis Marseille laat uitgebreide tentoonstellingen zien van de Amerikaans-joodse fotografen van Lisa Oppenheim (New York, 1975) en Deborah Turbeville (1932-2013). Vorige week bespraken we hoe Lisa Oppenheim met heel eigen fotografische technieken verloren gegane, in de oorlog gestolen, schilderijen nieuw leven geeft. 

Deborah Turbeville maakte in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw naam met eigenzinnige (mode)-fotografie. Opgeleid als beeldend kunstenaar had zij lak aan de codes van de toenmalige door mannen gedomineerde modefotografie. Vrouwen waren daarin uitsluitend sexy, nimmer zelfverzekerde vrouwen. 

In de foto’s van Deborah Turbeville zien de vrouwen eruit als verloren standbeelden, in gedachten verzonken beelden, naar binnen gekeerd, in dromerige, poëtische verlaten ruimtes.

Zij vermeed het gebruik van heldere kleuren. Haar foto’s zijn zonder uitzondering zwart-wit, sepiakleurig, soft focus en onscherp. 

Verval en vervlogen tijd 

Ook experimenteerde Turbeville met verschillende fotografietechnieken, verscheurde zij haar eigen foto’s om ze als collage te kunnen fotograferen, verbrandde ze, verkreukelde ze, alles om ze een sfeer van verval en vervlogen tijd te kunnen geven. 

Het ging haar ook niet om de kleding die haar modellen droegen. Dat was absolute bijzaak ook bij een mode-opdracht.

Deborah Turbeville, Asser Levy Bathhouse, uit de serie Bathhouse, 1975 © Deborah Turbeville / MUUS Collection

Kunstzinnige glossy’s

Desondanks waren haar foto’s populair en werden ze veel gebruikt in de modeglossy’s. Dat valt ook nu nog goed te begrijpen. Haar kunstzinnigheid gaf de magazines ongetwijfeld iets extra’s, een New Yorkse stijl, allure en een gevoel van nostalgie. 

Denk ook aan bladen als het Nederlandse Avenue uit ongeveer dezelfde periode, waarin ook de vormgeving en de artistieke uitstraling van het blad bijdroegen aan de populariteit.

Turbeville reisde veel in Zuid-Amerika en verbleef enkele jaren in Parijs en in St.-Petersburg. 

Ze had niet veel op met de moderniteit en zocht vooral naar de resten van vroeger, de authenticiteit van het verleden voor haar beelden.

Comme des Garçons, Escalier dans Passage Vivienne, uit de serie Comme des Garçons, 1980 © Deborah Turbeville / MUUS Collection

Tentoonstelling Photocollage

Van de series die ze van haar collages van deze reizen maakte en die zo kenmerkend zijn voor haar manier van werken, zijn nu in de tentoonstelling Photocollage in Huis Marseille voor het eerst authentieke vintage-drukken uit haar belangrijkste series samen te zien:

Bathhouse (1975), deze serie leverde veel kritiek op omdat het voor velen associaties met concentratiekampen opriep. . École des Beaux-Arts (1977), 

Deborah Turbeville, Zonder titel (Asser Levy Bathhouse), uit de serie Bathhouse, na 1975
© Deborah Turbeville / MUUS Collection

Unseen Versailles (1982) en Studio St. Petersburg (1995-96).

Deborah Turbeville, uit de serie Unseen Versailles, 1980 © Deborah Turbeville / MUUS Collection

De werken lezen als een soort storyboard, een moodboard van een dromerige wereld.

Deborah Turbeville, Zonder titel (Wallflower), uit de serie Passport, 1975 © Deborah Turbeville / MUUS Collection

Uniek werk van een bijzondere kunstenaar.


Tentoonstellingen van Lisa Oppenheim en Deborah Turbeville zijn te zien tot 16 juni 2024 in
Huis Marseille, Amsterdam

Epositie Deborah Turbeville in Huis Marseille, foto Eddo Hartmann

cover: Deborah Turbeville: Versailles, uit de serie Unseen Versailles, 1980 © Deborah Turbeville / MUUS Collection

Over Anita Frank 23 Artikelen
Anita Frank initieerde en participeerde, na haar studie theaterwetenschap en kunstgeschiedenis, in talloze projecten in het theater, de openbare ruimte en op het terrein van cultureel erfgoed onder andere voor de Gemeente Amsterdam. Daarnaast adviseert zij kunstenaars en culturele initiatieven. Voor het Joods Museum maakte zij onder meer de foto installatie Joods Leven. Levensmotto: van cultuur krijg je nooit genoeg!

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*