Heiligen! Wij? Menschen, heiligen?

De naam van de parasja Kedosjiem duidt op “Wees heilig!”.

Aan het begin van de parasja wordt het Joodse volk geinstrueerd: “קדשים תהיו כי קדוש אני ה א-לקיכם – Weest heilig, want heilig ben Ik, de Eeuwige jullie G-d”.

De parasja sluit af met een soortgelijke instructie: “והייתם לי קדשים כי קדוש אני ה ואבדל אתכם מן העמים להיות לי – Weest heilig voor Mij, want heilig ben Ik, de Eeuwige, [daarom heb] Ik jullie onderscheiden temidden van de andere volkeren, opdat jullie van Mij zouden zijn”.

De vanzelfsprekende vraag die vele commentatoren stellen is: Hoe is het mogelijk voor ons als menselijk wezen op aarde om Heilig te zijn in vergelijking met Hashem, met het Allerhoogste?

Laatst kwam ik deze quote van de legendarische rabbijn Meijer de Hond (1882 – 1942) tegen die deze vraag zo prachtig verwoordt:

“Laten wij maar even lezen in Leviticus (hoofdstuk 19). Dat is de sidra Kedousjiem. Daarin wordt ons voorgeschreven ‘heiligen’ te zijn. Heiligen! Wij? Menschen, heiligen? Hoe stelt zich de Touroh deze onmogelijkheid voor? Heiligen, zijn dat niet engelen, die buiten de aarde leven? Heiligen, zijn dat niet mensen na hun dood? Heiligen, kunnen dat mensen zijn, die nog in de wereld zijn? Nee, oh nee. Heiligen zijn mensen in het volle leven, in nauw te aanraking met zonde en zondigen. Om een heilige te worden, moet men zijn zoals G’d. Kan … dat? Dat … moet! Lees de Touroh in Kedousjiem: ‘Spreek tot heel de gemeente van de kinderen van Israël en gij moet zeggen tot ze: heiligen moet gij zijn, want heilig ben Ik, de Eeuwi­ge, Uw G’d!’ “

Ja, het is juist onze taak als gewone mensen op aarde om heilig te zijn.

Hoe kunnen wij in de huidige samenleving heilig zijn?

In de Chassidische leer wordt vaak de nadruk gelegd op “קדש עצמך במותר לך – Heilig jezelf met dat wat toegestaan is”, wat betekent dat we het dagelijks leven kunnen heiligen met het geoorloofde. Wij doen dit door in de alledaagse dingen zoals het eten, werken, ontspannen of slapen, onze handelingen verbinden met spiritualiteit en toewijding aan Hashem. Dit vermogen om het gewone te verheffen is wat het Joodse volk onderscheidt van anderen. Men hoeft niet naar Sjoel te gaan om een verband met Hashem te ontwikkelen, juist in het alledaagse bestaan kunnen we ervoor kiezen om ons leven te wijden aan Hashem.

ואבדל אתכם מן העמים להיות לי – [daarom heb] “Ik jullie onderscheiden te midden van de andere volkeren, opdat jullie van Mij zouden zijn”.

Als we dit bewustzijn integreren in ons dagelijks leven zal het voor de mens op aarde zichtbaar worden hoe Hashem aanwezig is te midden van ons, te midden van de mensheid.