‘De oorlog is voorbij, we moeten positief denken,’ zei de Duitser voordat hij in woede uitbarste

logo Ephraim vertelt, met twee diamantjes op de i

Sylt, zomer 1995

Op enig moment sta ik moppen te vertellen in een kroeg. Het is op Sylt, het Duitse waddeneiland waar ik zo graag kom. 

Een man in ons gezelschap vraagt waar ik vandaan kom. Ich bin Holländer, zeg ik. Ik woon aan de Hollandse grens aan de Duitse kant, zegt hij. Ik moet je wat vertellen wat mij is overkomen. 

Vertel je verhaal. 

Mijn vrouw en ik deden jarenlang onze boodschappen in Enschede, niet zo ver bij ons vandaan. De Hollandse koffie vinden we lekkerder, hagelslag, pindakaas, lekkere Gouda kaas en vele andere levensmiddelen die we altijd in Nederland kochten. Op een zaterdagmorgen in de zomer kwamen we wat te vroeg aan bij onze vaste parking. De slagboom is dicht.

Ik stap uit mijn Mercedes. In de verte zit de oude heer in charge op een kleine houten driepoot met een sigaar in zijn mond met een grote mok koffie te genieten van de ochtendzon. Ik loop naar hem toe. Entschuldigung die Störung. Sorry dat ik u lastig val.

Ik zie u genieten van het mooie weer, uw sigaar en de koffie. Kunt u mij een groot plezier doen en de slagboom opengooien zodat mijn vrouw en ik ook kunnen genieten van een ontbijt op een terras. Ik weet dat ik dertig minuten te vroeg ben, maar doet u ons een plezier alstublieft. En laat ons vast parkeren.

luchtfoto eiland Sylt
Sylt, foto Ralf Roletschek, 2014 Wikimedia Commons

De man geeft geen sjoege. 

Wellicht heeft u wat tegen Duitsers.

Maar de oorlog is voorbij, en u kunt mij toch niet aanrekenen wat onze ouders en ons volk u heeft aangedaan. Ik ben van na de oorlog. Ik begrijp dat uzelf ellende heeft meegemaakt, maar we moeten naar de toekomst kijken, die is positief. Niet vergeten, maar probeer deze jonge generatie niet af te rekenen op wat er is gebeurd. De man schenkt geen aandacht aan de smeekbede van de Duitse gast. De Duitser probeert het nog een keer. Nog steeds geen reactie. 

Waarop de Duitse man in een woede-uitval ontsteekt, naar zijn auto terug gaat, achteruit rijdt en met volle kracht de slagboom ramt. De slagboom kapot, zijn auto naar de gallemiezen. Politie erbij, aangifte, grote schade ontstaan. Eind van het verhaal. 

De Duitser concludeert: Wij doen nooit meer boodschappen in Enschede.


Eerder verhaal van Ephraim Goldstoff dat zich afspeelt op Sylt: Ketoeba gevonden op het betoeverdende eiland Sylt

cover illustratie Françoise Nick

Over Ephraïm Goldstoff 65 Artikelen
Ephraïm Goldstoff (1949) groeide op in de oude Joodse Plantagebuurt tegenover Artis. Na het Maimonides volgde hij verschillende opleidingen in de diamantwereld. Goldstoff vervult vele bestuurlijke functies onder meer voor Bnei Akiwa, Oost-Joods Verbond, OSE (Organisation Secours aux Enfants), Young Leadership CIA, The Feuerstein Institute (Jerusalem). Hij is bestuurslid van Maccabi tennis en van de RAS (Rav Aron Schuster Synagoge) en de Stichting Eerherstel Joodse Begraafplaats Zeeburg. Goldstoff is voorzitter Stichting Naleving Washington Principles, raadslid NIHS, lid ledenraad Joods Maatschappelijk Werk, voorzitter Stichting Dutch Friends of The Feuerstein Institute. Ephraïm Goldstoff is zelfstandig ondernemer in oude en antieke juwelen en edelstenen. Nog steeds werkzaam en kantoorhoudend in de Diamantbeurs.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*