Smotrich, minister van Economische Zaken, een chauffeur zonder rijbewijs op de snelweg

Salomon Bouman, illustratie Françoise Nick

Het is weer even wennen ‘thuis’ te zijn in Israël. Hier in Ramat Hasharon word ik met mijn neus op de harder wordende Israëlische realiteit gedrukt. 

Iemand hoorde ik schreeuwen dat zijn zonen niet in dit land willen blijven en de ondergang van dit mooie land nabij is. Dat klinkt toch anders dan de zinnen over Israël die ik dagelijks in Nederland oppik uit de media. ‘We zijn hard op weg een fascistisch land te worden, zoiets als Polen en Hongarije. Dat is toch niet de bedoeling van het zionisme,’ verklaarde de schreeuwende man een dag later.

Ja, hij had zaterdagavond weer met tienduizend anderen gedemonstreerd tegen de door de regering Netanyahu bedachte juridische hervormingen. Deze zaterdag werd het massaprotest mede aangezwengeld door het leegzuigen van de staatskas door de ultra-orthodoxe partijen en de religieuze zionisten in de regering. Tot wanhoop van economen en bankiers die zich met smeekbeden in dit debat mengen. 

De minister van Economische Zaken Bezalel Smotrich wordt door zijn voorganger Lieberman omschreven als een chauffeur die zonder rijbewijs de snelweg op gaat.

Verdubbeling kolonisten

Inderdaad, deze ideologisch kaarsrechte minister liet de wereld weten dat hij de komende jaren geld vrijmaakt om het aantal kolonisten in Judea en Samaria (bezet gebied) van een half miljoen tot een miljoen te verdubbelen. 

Ik leg dit ambitieuze plan uit als een Israëlische staatsbegrafenis van de Palestijnse staat. Wie zal dat betalen lieve Gerritje? En wat betekent dat voor Israëls labiele relaties met de Soenni-Arabische landen? Zullen zij Israëls bittere Palestijnse pil slikken nu de Palestijnse president Abbas zo warm in Jeddah is ontvangen?

In de begroting voor 2023 is er zover ik kan begrijpen geen ruimte voor die territoriale ambitie. Dat hindert Smotrich niet. God zal wel te hulp schieten. Een kolossale nationale schuld schrikt hem en kennelijk de regeringscoalitie niet af deze prijs te betalen voor het dempen van de Palestijnse put.

Geldstroom naar jesjiwot

De geldstroom naar de nederzettingen en instellingen van de ultra-religieuze partijen zoals jesjiwot (Talmoedscholen), beursen aan Talmoedstudenten gaan ten koste van het in de hoek gedreven ‘andere seculiere Israël.’

Wat ik begrijp uit de begroting gaan er dit jaar miljarden shekels naar het orthodoxe onderwijs.

In harde dollars uitgedrukt ziet dit plaatje er zo uit: 22 miljard dollar gaat naar het vrijzinnige staatsonderwijs en 11 miljard naar het orthodoxe onderwijs. 

Het streng orthodoxe onderwijssysteem richt zich op de Tora, Talmoed en andere Joodse geschriften en ontkent de buitenwereld.

Honderden leraren hebben de religieuze ministers van onderwijs gewaarschuwd dat er op de religieuze scholen een generatie opgroeit die geen les krijgt in mathematica, scheikunde, natuurkunde en Engels negeert. Algemene geschiedenis staat ook niet op het onderwijsprogramma bij de orthodoxe scholen. 

Generatie kinderen kan niet meedoen

Zo groeit in dit land op kosten van de staat een generatie kinderen op die qua kennis en inzicht niet kunnen participeren in een moderne samenleving.

Voor de tienduizenden demonstranten die zich afgelopen zaterdag in Tel Aviv verzamelden is dat een pijnlijk aspect van de Israëlische identiteitscrisis.


cover illustratie Françoise Nick

Over Salomon Bouman 175 Artikelen
Salomon Bouman studeerde internationale betrekkingen aan Science Po in Parijs en aan de Johns Hopkins University in Baltimore, VS. Hij heeft lang in Israël gewoond en werkte daar 37 jaar als correspondent, onder andere voor NRC-Handelsblad. Zijn zoon en dochter en zijn kleinkinderen wonen nog steeds in Israël. Tegenwoordig schrijft hij columns en boeken. Van zijn hand verschenen Israël tussen hoop en vrees (Amsterdam University Press) en Ontmoeting en misverstand (Amphora Books).

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*