Oud-premier Golda Meir en de huidige Israelische minister van Financiën Bezalel Smotrich hebben één ding gemeen: beiden ontkennen dat er zoiets als een Palestijns volk bestaat.
‘Ik ben Palestijn’ zei Golda Meir tijdens een persconferentie in 1973. En ze dacht dat ook te kunnen bewijzen. Aan de verbaasde journalisten liet ze haar Palestijnse paspoort zien dat door het Britse mandaat bestuur aan haar was verstrekt.
Met drogredenen kan je ver komen, maar niet ver genoeg om de realiteit te ontkennen.
Oslo-akkoorden
Dat Golda Meir de Palestijnse realiteit niet onder ogen kon en wilde zien begrijp ik wel. De Palestijnen stonden toen aan de zijkant van de geschiedenis. Het duurde tot 1993 tot daar verandering in kwam. Premier Jitschak Rabin en PLO-leider Yasser Arafat zetten in 1993 de Palestijnen op de internationale kaart toen zij elkaar in Washington de hand drukten na de tekening van het Oslo-akkoorden.
Ideologisch in de ban van de ondeelbaarheid gedachte: ‘Het land van Israel, ofwel Erets-Israel’ veroorlooft de onervaren en hakkelend Engels sprekende Smotrich het zich tegen de geschiedenis te schoppen.
Jordanië onderdeel ‘Groot-Israel’?
‘Er bestaat niet zoiets als Palestijnen’, zei hij in Parijs staande naast een kaart waarop ook Jordanië als onderdeel van ‘Groot-Israel’ was afgebeeld.
Zou hij niet hebben geweten dat Israël en Jordanië aan elkaar verbonden zijn met een vredesverdrag en het Jordaanse koninkrijk echt bestaat? Jordaans protest bleef niet uit. De Israelische ambassadeur in Amman moest uitleg geven.
Hoe kan je zo’n blunder van een minister in de regering van Netanyahu uitleggen? Waarom tikt Netanyahu deze minister niet op de vingers? Misschien omdat hij het met hem eens is?
Politiek instinct
Dat Smotrich zich met de Ramadan in het vooruitzicht zo provocerend uitliet, is geen toeval. Hij voedt het politieke instinct van Netanyahu’s ultra-rechtse regering waarvan hij deel van uitmaakt.
Alsof Israel een super mogendheid is, vond Smotrich het nodig om de Amerikaanse president Joe Biden te laten weten dat hij maar moet wennen aan het idee dat er geen Palestijns volk is. Zijn collega-minister Itamar ben Gvrir van nationale veiligheid, kan zijn anti-Palestijnse hartstochten ook niet bedwingen.
Terwijl de Israelische gevangenissen vollopen met Palestijnen verdacht of veroordeeld wegens terrorisme heeft deze bewindsman de gevangenis autoriteiten bevolen de gevangenen niet langer dan vier minuten per dag te laten douchen.
Niet om warm water te sparen, maar om hen te vernederen. Ook legde hij deze week een vanuit Oost-Jeruzalem opererend Palestijns radiostation het zwijgen op. Om even in de sfeer van verandering te blijven mogen kolonisten terugkeren naar nederzettingen die in 2015 werden ontruimd.
Massale protesten worden feller
En dat allemaal terwijl de massale protesten tegen de zogeheten juridische hervormingen doorgaan en zelfs groter en feller worden.
Het gaat om het karakter van Israel: een liberale democratie of een halachische dictatuur. Een voorbeeld? Deze rechtse Knesset nam deze week een wet aan volgens welke de ziekenhuizen kunnen beslissen of tijdens Pesach brood naar zieken mag worden gebracht.
Voor de duidelijkheid zal ik het zo formuleren:
de bezetting heeft Israel bezet
De ultra-rechtse ideologie heeft via de kolonisten in bezet gebied Israel veroverd. Nog geen annexatie van de westelijke oever van de Jordaan, Judea en Samaria, maar Ben Gvir en Smotrich zijn er wel op uit deze goddelijke historische missie te volbrengen. Dat is wat in de Nederlandse politiek het echte verhaal wordt genoemd.
Ik ben er zeker van dat dit doel niet kan worden bereikt. De internationale tegenkrachten zijn te sterk om over de Palestijnen heen te lopen. Soms botst de droom op de realiteit.
cover illustratie Françoise Nick
Er bestaat niet zoiets als Palestijnen, omdat er niet zoiets bestaat als een Palestijns volk.Er is geen Palestijnse geschiedenis, geen Palestijnse taal.Als je alle Arabischsprekende mensen in Palestina bij elkaar optelt, krijg je nog echt geen ‘etnische eenheid’, die ook nog eens eeuwen oud zou zijn. Er heeft helemaal nooit zoiets als een Palestijnse staat of zelfstandig Palestijns land bestaan.