Rozette Kats sprak vrijdag 27 januari tijdens Holocaust Memorial Day in de Bondsdag in Berlijn. Dat deed zij als geen ander zo goed. Ik ben trots, zij is mijn moeder en ik was erbij op die historische herdenkingsdag in Berlijn.
Mijn moeder spreekt rustig, duidelijk, overtuigend, zonder een spoor van zenuwen.
Na afloop loopt zij terug naar haar stoel tussen die van president Steinmeier en van de voorzitter van de Bondsdag Bärbel Bas in. Dat duurde lang want zij werd vaak staande gehouden tijdens het ovationele applaus.
Ik zit op de tribune en pink een traantje weg.
Scholen in Nederland en Duitsland
Ik weet dat zij goed kan spreken. Al jaren spreekt Rozette op scholen in Nederland en in Duitsland over hoe zij de Tweede Wereldoorlog overleefde. Dat kon omdat haar ouders haar als baby lieten onderduiken bij een niet-joods echtpaar. Zij vertelt over wat de gevolgen daarvan zijn op haar verdere leven. Zij laat zien wat uitsluiting doet met mensen. Nu sprak ze ook om aandacht te geven aan de groep vervolgde homoseksuelen die tot ver na de oorlog onder de nazi-wetten hebben geleden.
Deze toespraak in het gebouw van de Rijksdag was de kroon op haar werk. Zij, wier ouders en broertje vermoord werden in Auschwitz, zij die jarenlang zichzelf kwijt was, stond nu op de hoogste kansel van Duitsland en werd door iedereen (politici, journalisten, radio en tv internationaal) gezien en geprezen om haar waardige optreden.
Inhoud van je lied
Al jaren geef ik zangles en elke week zie ik veel zenuwachtige mensen die bang zijn om fouten te maken wanneer ze een lied zingen. Ik kan ze helpen door te werken aan techniek, aan muzikaliteit, aan houding, timing, aan van alles en nog wat. Maar waar ik steeds weer op uitkom is datgene waar het om gaat: de inhoud van je lied.
De inhoud van wat je te vertellen hebt. Hoe klein die boodschap ook is (‘Ik hou van jou’), als je weet wat je vertelt (zingt) en waarom, dan hoef je niet bang te zijn. Mocht je een fout maken dan kan je de draad weer oppakken omdat je weet wat je aan het vertellen (zingen) bent. Natuurlijk vergt dat oefening (tekst leren, noten leren, techniek leren, luisteren, etc.), maar mijn ondervinding is dat de inhoud de vorm helpt.
Je lichaam weet wat het moet doen, en je denkt niet aan jezelf want het gaat namelijk niet om jou maar om het verhaal van het lied! En als je boodschap goed overkomt (als je lied goed is gezongen) krijg je lof. Dat is mooi: door niet (al te) ijdel te zijn, komt je boodschap over en word je uiteindelijk geprezen.
IJzersterke boodschap
Mijn moeders boodschap was ijzersterk: Elk mens verdient het te worden gezien en behandeld als mens en niet alleen als een exponent van zijn afkomst, geaardheid of uiterlijk.
Mijn moeder is nooit opgeleid om te spreken voor grote groepen. Ze doet het gewoon. Omdat ze weet wat ze wil vertellen en de noodzaak voelt om dat te doen aan zoveel mogelijk mensen. Nou dat is gelukt. Nu nog hopen dat ze allemaal naar haar luisteren!
Luister en bekijk de toespraak
De toespraak van Rozette Kats in de Bondsdag
cover: foto Rozette Kats tijdens haar toespraak in de Bondsdag, courtesy Deutsche Bundestag
Lees ook: Rozette Kats in de Jüdische Allgemeine
Inderdaad heel indrukwekkend en in het Duits ook nog. Hele goeie toespraak die, denk ik, vrijwel niemand onberoerd laat.
Was geweldig. Humaan en oprecht. Alle lof voor jouw moeder!
Lieve Rozette, wat heb je een prachtige toespraak gehouden. Zo helder en dat met het zo prachtig uitgesproken Duits. Tranen sprongen in mijn ogen.
Kol ha kavot!
Een bijzondere toespraak, die eigenlijk op alle scholen van voortgezet onderwijs ( en niet alleen daar!) verplichte kost zou moeten zijn! De boodschap blijft actueel.