Met de verkiezingen op 1 november in zicht vertoont premier Yair Lapid tekenen van paniek. Niet ten onrechte, want de politieke thermometer wijst naar rechts, naar een mogelijke verkiezingszege voor Likoedleider oud-premier Benjamin Netanyahu.
Niets is natuurlijk zeker. Opiniepeilingen zijn ook maar vingerwijzingen. Maar toch… als ik de Israëlische media moet geloven staat Israël aan de vooravond van de vorming van een ultra-nationalistische regering met weinig respect voor democratische waarden.
Gesprek met Arabische leiders
Lapid sprak onlangs in Nazareth met regionale Arabische leiders. Ik begrijp dat eigenaardige gesprek wel. Hij weet als geen ander dat hij geen kans maakt de aanstaande gekozen premier te worden zonder de steun van een of meerdere Arabische partijen in de Knesset. De huidige door hem geleide coalitie steunt op een Arabische partij. Het probleem dat Lapid tergt, is dat het er naar uitziet dat Arabische kiezers op 1 november de stembus massaal zullen mijden.
Indien dat inderdaad zo is betekent dat wellicht dat drie van de vier Arabische partijen niet over de kiesdrempel komen en veel Arabische stemmen verloren gaan.
Wat doet Lapid? Hij dreigt de Arabieren – gemeentes en instellingen – fondsen te ontnemen die afgelopen twee jaar uit de staatskas naar de Arabische sector zijn gegaan als de Arabieren op 1 november massaal thuis blijven.
Ik vind het geen goed idee plaatselijke Arabische leiders te bedreigen met financiële sancties. Dat kan ook averechts werken. Zeker in een klimaat van escalatie van het Israëlisch-Palestijns conflict. De Israëlische Arabieren constateren dat uitgerekend onder Lapid het Israëlische bezettingsleger een hard offensief heeft gelanceerd in bezet gebied tegen ‘terroristische cellen’ in Jenin en Nablus.
Orgie van geweld
Daarbij worden opvallend veel als terroristen aangeduide Palestijnen gedood en tijdens nachtelijke invallen gearresteerd. In deze orgie van geweld doen ook kolonisten een duitje in het zakje. Zij vallen Palestijnen aan en deinzen er niet voor terug soldaten die de Palestijnen beschermen te bekogelen met stenen.
De Palestijnse terroristen die worden gedood en gearresteerd zijn, volgens de Israëlische legerwoordvoerder, verantwoordelijk voor aanslagen tegen Israeli’s in bezet en in Israël zelf.
Dat is een klassiek voorbeeld van een opstand tegen bezetting, dat is een universeel verschijnsel. Dit aanhoudende geweld verklaart ook de apathie van Arabische stemmers om naar de stembus te gaan. Ze geloven niet dat Lapid voor een twee-staten-oplossing is, Palestina naast Israël, onder bepaalde veiligheidsvoorwaarden zoals hij verschillende keren heeft gezegd.
Zwak zelfbestuur
De Arabieren geloven hem niet nu het Israëlische leger zo hard optreedt tegen Palestijns verzet dat zich niet alleen tegen Israël keert, maar ook tegen het zwakke Palestijns zelfbestuur in Ramallah. Israël heeft er groot belang bij dat zelfbestuur als een soort handlanger op de been te houden.
De grote Israëlische Arabische gemeenschap van meer dan twee miljoen zielen zou een stevig stempel kunnen zetten op de Israëlische politiek als ze massaal naar de stembus zouden gaan.
Het precedent is er van een Arabische partij in de regering, nu in de coalitie met Lapid. De vraag is of dit een eenmalig verschijnsel is. Na 1 november weten we meer.
Geef als eerste een reactie