Zal Israel het nieuwe jaar worden gezegend met een stabiele regering met een vooruitziende blik? Ik hoop dat, niet alleen voor Israëli’s maar ook voor de grote Joodse diaspora. Want het beeld van een land dat van de ene naar de andere verkiezingen huppelt is niet alleen slecht voor het aanzien van Israel maar buitengewoon gevaarlijk voor het handhaven van de democratie.
Is de democratie dan in gevaar? Dat hangt af van de uitslag van de op 1 november te houden algemene verkiezingen – zijn het de derde of vierde in een kort tijdsbestek? Ik ben de tel al kwijt. Als er weer een rechtse regering uit de bus komt, maar dan rechtser dan ooit, zijn de poppen aan het dansen.
Volgens opiniepeilingen slaat de politieke thermometer flink naar rechts uit. Dat zou naar mijn idee niet zo’n ramp zijn, tenzij in een rechtse regering plaats wordt gemaakt voor Otzma Yehudi, een racistische anti-democratische partij die het in de peilingen goed doet in het huidige gespannen klimaat in Israel. Deze partij gevormd door aanhangers van de indertijd uit de politiek verbannen rabbijn Meir Kahane zou op twaalf zetels in de Knesset kunnen rekenen.
De krachtsverhoudingen in het politieke spectrum zijn zodanig dat Likoed zonder steun van Otzma Yehudit geen regering kan vormen. Deze Kahanistische partij is voor een verbod op Arabische partijen, voor deportatie van Palestijnen en voor inlijving van Judea en Samaria. De grondwet zou moeten wijken voor de Thora.
Hoe zou de Israelische politiek op deze uitdaging moeten en kunnen reageren in het nieuwe joodse jaar?
Nationale eenheid
Ik zou de leiders van links en van gematigd rechts willen adviseren een regering van nationale eenheid te vormen op basis van een realistisch programma. In het verleden zijn er vaker onder moeilijke omstandigheden regeringen van nationale eenheid geweest met roterende eerste ministers.
De uitdagingen waarvoor Israel staat zijn enorm. De huidige in bloed gegoten status-quo is na een halve eeuw bezetting niet veel langer houdbaar. Annexatie is geen haalbare optie tenzij de Joodse meerderheid de stichting van een Eenheidsstaat aanvaardt waarin Joden en Palestijnen op voet van staatsrechtelijke gelijkheid leven.
Voortzetting van het conflict met de Palestijnen, met de mogelijke uitbraak van een derde intifada, is een factor die de verrechtsing van Israel zal aanjagen als ook de grote Israelische Arabische gemeenschap de straat op gaat.
Iran, Hezbollah en Hamas tarten vrijwel dagelijks Israels bestaansrecht hetgeen ook bijdraagt tot verrechtsing van de Israëlische samenleving. Links heeft het imago van een wappie, rechts daarentegen laat de spierballen rollen en dat appelleert aan rechtse emotie.
Rijzende zee
Behalve deze veiligheidsproblematiek staat Israel voor een nog grotere uitdaging: de rijZende zee. In het jaar 2050 zal volgens een in Haaretz (van 15 september) gepubliceerde studie de zee als gevolg van de klimaatcrisis met een meter stijgen. De krant laat aan de hand van kaarten zien dat grote delen van de Israëlische kust worden weggevaagd door de golven. Er wordt in deze studie vanuit gegaan dat de zee in 2100 zelfs met tweeënhalve meter zal zijn gestegen. De kuststeden, inclusief Tel-Aviv, worden ernstig door het wassende water bedreigd.
Nederlandse kennis
Israel zou zich reeds nu tot Nederland moeten wenden om haalbare oplossingen te zoeken om deze aanstormende ramp het hoofd te bieden. De Nederlandse kennis van de waterhuishouding is internationaal erkend. Niet de Palestijnen of Iran, maar de zee is Israëls urgentste veiligheidsprobleem.
Geef als eerste een reactie