Nauwelijks heeft de Amerikaanse president Joe Biden zijn hielen gelicht of de zionistische nederzetting-emotie laat zich weer gelden.
Naar schatting vijfduizend kolonisten en hun aanhangers stroomden woensdag de bezette Westelijke oever van de Jordaan binnen om er, zo als het vaak gebeurde, illegale vestigingspunten te stichten.
Deze vurige religieus gemotiveerde kolonisten weten uit ervaring dat zij niet het recht achter zich hebben, maar wel een hoog percentage van de Israelische politieke emotie. Indertijd zwichtte premier Yitzhak Rabin voor kolonisten die werden aangevoerd door rabbijn Levinger uit Hebron. Onder druk van met Torah-rollen dansenden kolonisten stemde hij ermee in dat zij tijdelijk konden verblijven in een nabijgelegen legerkamp. Tot de dag van heden wonen zijn in de nu grote nederzetting Elon Moreh, de naam van het vroegere legerkamp. De capitulatie van Rabin voor Levinger en diens groeiende aanhang heeft de poorten voor meer nederzettingen in bezet gebied geopend. Die poorten zijn nooit meer dichtgegaan.
De huidige provocatie van het leiderschap van de kolonisten is een uitdaging voor de interim-premier Yair Lapid. Hij is niet in de valstrik van Rabin gevallen. In samenspraak met de minister van defensie Gantz is in de nacht van woensdag op donderdag het leger ingezet om de poging te verijdelen van de kolonisten om vaste voet te krijgen in bezet gebied. Met harde hand zijn de kolonisten verjaagd.
President Biden heeft tijdens zijn bezoek duidelijk gemaakt dat Israel zich moet onthouden van het scheppen van ‘feiten op de grond’ die de stichting van een Palestijnse staat naast Israel in de weg staan. De Knessetleden Itamar Ben Gvir en Bezalel Smotrich, religieuze zionisten uit de school van de racist Meir Kahane, hebben lak aan Biden. Voor hen en zo langzamerhand voor steeds meer Israeli’s is het in bezit nemen van het volledige ‘beloofde land’ een religieuze plicht.
De goed georganiseerde mars naar en in bezet gebied moet gezien worden tegen de achtergrond van de vijfde algemene verkiezingen 1 november dit jaar. Het ziet er op dit moment naar uit dat Itamar Ben Gvir en Bezalel Smotrich hun partijen zullen laten samensmelten om boven de kiesdrempel van 3,25 procent te komen. Donderdagmorgen legde Smotrich uit dat eenheid geboden is in de rangen van de nationale religieuze zionisten om een zuivere rechtse regering (zonder Arabieren) te kunnen vormen. ‘Als we samen optrekken is er een goede kans dat er een rechtse meerderheid in de Knesset komt,’ zei hij.
Waarschijnlijk is dat een juiste analyse. Uit zo’n rechtse meerderheid in de Knesset kan een regering voortkomen die zich ondanks Amerikaanse en Europese kritiek niet zal weerhouden de nederzettingen inspanning nieuw leven in te blazen.
De mars van de kolonisten in bezet gebied is een handige verkiezingsstunt. Lapid en Gantz worden zwart gemaakt als ‘vrienden van de Arabieren en verraders van het land van Israel.’ Deze retoriek kan rechts net die stemmen opleveren die de balans in de Knesset naar rechts zullen laten doorslaan.
Het is beproefde retoriek, het eerst beoefend door Benjamin Netanyahoe toen hij premier Yitzhak Rabin wegens diens Oslo akkoord met Yasser Arafat in het openbaar als ‘verrader’ brandmerkte. De rest is bekend. Rabin werd vermoord en Netanyahoe werd premier.
Aan de andere kant kan natuurlijk het gedrag van Lapid en Ganz die er inderdaad in geslaagd zijn die nederzettingen te voorkomen,mensen van midden/links ook bij elkaar brengen, dus het blijft de vraag hoe dat uiteindelijk in de verkiezingen tot resultaten leidt. Afwachten maar is het beste. En aan wie kan, gaan stemmen!