Als je je ogen sluit en watjes doet in je oren, ja dan is Israël een heerlijk land. Als je dit niet doet, komt een andere realiteit op je af. Dan merk je dat Israël voortdurend in de gevechtshouding staat, moet staan ook.
In de Israëlische media en in de internationale pers wordt ruimte vrijgemaakt voor de, laat ik het zo formuleren, ‘ondergrondse oorlog’. Een oorlog die Israël voert tegen de Iraanse atoomaspiraties. Deze ‘oorlog’ voert Israel al dan niet met medeweten van de VS en met steun van de Arabische landen. Het is gericht tegen installaties maar ook, en dat trekt nog meer de aandacht, tegen Iraanse ingenieurs en technici die betrokken zijn bij het ontwikkelen van de Iraanse atoombom. Ze worden vermoord. De indruk bestaat dat Israël achter die aanslagen zit. Als er weer een belangrijk kopstuk uit het Iraanse atoomproject vanaf een rijdende motor is doodgeschoten dan krijgt dit nieuws in de Israëlische media opvallend veel aandacht.
hightechkunstje
Vooral als er een generaal is die zijn mond niet kon houden als een topingenieur het loodje legde. Een andere hightechkunstje is het plaatsen van een camera, verbonden met een robot die waarneemt dat een sleutelfiguur in het Iraanse atoomprogramma er aan komt. De robot is langs de weg geplaatst en uitgerust met een mitrailleur die de auto ‘ziet’ en schiet. Zag de Mossad op een monitor in het hoofdkwartier die auto aankomen?
Het elimineren van vijandelijke raket- en atoomtechnici is een beproefd Israëlische wapen in de strijd om het bestaan. Het begon al direct na de Tweede Wereldoorlog toen Duitse wapendeskundigen door Egypte werden uitgenodigd om een Egyptisch raketsysteem te ontwikkelen. Toen heeft de Mossad een aantal Duitse raketdeskundigen vermoord. Dat was het einde van het streven van Egypte om de beschikking te krijgen over raketten die Israël zouden kunnen bereiken en bedreigen.
lange termijn
Israël past deze eliminatietechniek ook ruimschoots toe om Palestijnse leiders en terroristen uit te schakelen.
De vraag rijst of het uit de weg ruimen van vijanden Israëls veiligheid dient… Misschien wel op korte termijn, maar uiteindelijk staan er nieuwe mensen, technici en leiders, op die het stokje overnemen van de vermoorde voorgangers.
gevaar in Turkije
Israëli’s wordt deze dagen met de grootste nadruk gewaarschuwd niet naar Turkije te gaan. De Mossad kwam, in samenwerking met de Turkse inlichtingendienst, op het spoor van een Iraans terroristisch netwerk dat zich ten doel stelt Israëli’s te vermoorden of te gijzelen.
De Iraanse wraak voor het vermoorden van atoomtechnici kan zich overal voordoen, ook in Europa. Dat er een grote spectaculaire Iraanse wraakactie in de lucht zit wordt in Israël zonder meer aangenomen.
De vraag is hoe waar en wanneer. En toch zijn er volgens radio Israël recent vierduizend vrolijke Israëlische vakantiegangers naar Turkije gevlogen. Israëlische moed of overmoed. Waarom heeft Israël daar geen stokje voor gestoken? Het is een typische Israëlische karaktertrek gevormd in een land dat altijd onder spanning staat.
Zo verzuchtte een vader met drie zonen die in gevechtseenheden dienen: ‘natuurlijk kan ik nu niet goed slapen. Je weet nooit wat hier gebeurt.’
Geef als eerste een reactie