Iedereen kan van een ander iets leren

Limmoed (ook wel bekend als Limmud) is het Hebreeuwse woord voor leren. Limmoed gaat om het leren over Joodse onderwerpen van en met elkaar. Iedereen heeft de potentie om docent te zijn, iedereen kan van een ander iets leren. De organisatie Limmoed is politiek en religieus onafhankelijk en wordt grotendeels door vrijwilligers gedraaid. Zoals eerder bericht, zijn diverse Limmoed organisaties binnen Europa sinds vorig jaar bezig om de handen ineen te slaan om een meer formele Europese Limmoed op te richten. 

Zweden en Denemarken

Door alle Zoom-vaardigheden die we de afgelopen twee jaar hebben opgebouwd wordt het opeens veel makkelijker, en goedkoper, om ook internationaal aan evenementen van Limmoed mee te doen. Zo kon ik op zondag 6 maart genieten van een dagje Limmud Oresunds (Limmoed in Zuid Zweden en Denemarken). Ik spreek geen Zweeds of Deens, maar elk tijdslot had ook enkele Engelstalige presentaties. Zo gaf Channa Kistemaker (ook spreker tijdens Limmoed Nederland 27 maart) een sessie met de titel “A modern “geniza” in Amsterdam – discarded prayerbooks tell interesting stories of their own”. De reacties op haar verhaal waren erg enthousiast en één van de Zweedse deelnemers begon aan het eind van de sessie spontaan te vertellen over de Joodse religieuze en semi-religieuze boeken die hij al generaties in de familie had. Hij liet ze direct voor de camera zien en vertelde het verhaal er achter.

lastig dilemma

Als dat geen Europese banden schept, wat dan wel?! Tijdens hetzelfde evenement vertelde David Weiss over de Joodse geschiedenis in Luxemburg: een kleine gemeenschap van rond de drieduizend personen, met een interessante mix van Asjkenazisch, Frans-Sefardisch, orthodox, progressief en niet-religieus. Ook erg betrokken was het verhaal van Magda Rubenfeld uit Polen. Zij vertelde over het voormalige concentratiekamp Płaszów (in Krakow) waarbij tegenstrijdige belangen rondom het behoud voor een lastig dilemma zorgt. Moet het gebied een natuur- en recreatie gebied blijven voor de lokale bevolking? Of moet het een afgesloten museum worden ter herinnering aan al het verschrikkelijks dat daar heeft plaatsgevonden? Aan het eind van deze sessie was ook nog tijd voor de huidige situatie in Krakow en wat er gedaan wordt om de vluchtelingen uit Oekraïne op te vangen.

De persoonlijke ervaringen van Magda maakte veel indruk op de aanwezigen. Naast deze onderwerpen waren er sessies over literatuur, archeologie, film, eten, religie en nog veel meer. Teveel om uit te kiezen, dat is ook kenmerkend voor evenementen van Limmoed. Ikzelf kreeg een positief gevoel over deze dag, om op deze manier de Europese Joodse connecties te ervaren. En te weten dat er de komende tijd nog meer evenementen zullen volgen die deze ervaring zullen versterken. Zo wordt er een hybride bijeenkomst georganiseerd vanuit Berlijn rond het weekend van 12 juni. Maar eerst kunnen we uitkijken naar een online mini-Limmoed georganiseerd in Nederland. Ik zit er klaar voor.

Kijk hier voor het programma en om je op te geven voor Limmoed Nederland, zondagmiddag 27 maart.

met dank aan Marloes Schoonheim