Een paar dagen Boedapest, een eerste kennismaking met de ouders van onze mogelijke schoondochter. Alles gelukkig in harmonie verlopen, we vinden zowel elkaar als elkaars kinderen leuk. Nu maar rustig wachten hoe het verhaal zich verder zal ontwikkelen.
Zoals ik eerder las bij anderen in De Vrijdagavond geldt ook voor mijn reisgedrag dat alles wat iets Joods heeft met voorrang wordt bezocht. Zeg maar, de essentiële winkels voor de Joodse toerist.
Zoals overal in Europa betekent dat een confrontatie met uitersten: onbevattelijke wreedheden aan de ene kant verbonden met gevoelens van overwinning en trots aan de andere.
Wij verbleven in Hotel Astoria, een aanrader, goed onderhouden vergane glorie, scrambled eggs en om de hoek bij de Dohány Synagoge, de grootste synagoge van Europa. Daar hoorde ik het verhaal van Neologe Joden, een stroming waar ik nog niet eerder van gehoord had. Zij bewandelen een uitgebalanceerde middenweg tussen de Joodse en de Hongaarse identiteit. Doe maar Hongaars, dan doe je al gek genoeg.
enorme flexibiliteit
En vooral niet teveel opvallen. Vanuit die kennis is de synagoge, die sterke trekken vertoont van een katholieke kathedraal, beter te begrijpen. Een sjoel met een altaar in plaats van een bima en twee preekstoelen voorzien van een grote magen David. En dan heb ik nog niet genoemd het imposante orgel waarop zowel Frans Liszt als Camille Saint-Saëns tijdens de inwijding in 1859 speelden. Deze neologe houding bevestigt de enorme flexibiliteit van het Jodendom. En natuurlijk stonden en staan er altijd groepen op die verkondigen dat dit echt niet kan, maar voor mij was het een nieuwe ervaring van het verkennen van de grenzen tot waar het Jodendom kan gaan.
choppe
Ik verheug mij nu al op een choppe in de Dohany synagoge met heel veel gasten. Met de huidige wisselkoersen is er veel mogelijk. Alleen is zij niet joods, maar misschien hoeft dat voor de neologen geen belemmering te zijn.
Geef als eerste een reactie