Maup Caransa – de koning van Amsterdam als musical?

Binnenkort in dit theater ‘Maup Caransa’ de musical – De koning van Amsterdam

Laten we er een sprookje van maken met een echte koning. Een koning die wordt ontvoerd door een bende slechterikken. Hoeveel drama wil je hebben? 

Soms weet je niet precies waarom, maar bekruipt je een ongemakkelijk gevoel bij een bericht. Dat gebeurde mij bij de aankondiging van de musical uit de titel. Het gaat volgens het bericht om het meeslepende levensverhaal van ondernemer Maup Caransa. Een intrigerend epos over liefde, handelsgeest, oorlog en onmogelijke keuzes, einde citaat.

Op 6 september werd in het programma Op1 de musical gepresenteerd en toegelicht door onder andere Leopold Witte en hoofdrolspeler Pierre Bokma. De presentatoren moesten er bij hun inleiding nog even op gewezen worden dat de hoofdpersoon Joods was. En met enige volhardendheid werd er gesproken over de arme mensen die naar Westerbork werden afgevoerd. Alsof het spoor daar ophield.

Welk liedje, denk ik dan, zal er straks klinken over de moord in Auschwitz op de ouders en drie broers van Maup? 

rauwe werkelijkheid

Zelf heb ik Maup Caransa niet gekend. Een bewogen leven heeft hij zeker gehad. Maar of een musical bij hem past betwijfel ik. De musical tilt hem naar een sprookjesniveau dat geheel niet past bij de rauwe werkelijkheid van zijn leven. En terwijl we de ene vastgoedman verheffen tot koning wordt de huidige pandjes-prins verguisd. 

Het schuurt en het gevaar schuilt erin dat, net als bij de Shylock van Shakespeare, dat ‘De koning van Amsterdam’ een bron wordt voor risjes. Want we zien natuurlijk wel de rijke Jood die met zijn geslepen handelsgeest een fortuin weet te vergaren.   

Maup Caransa was in mijn ogen het voorbeeld van een getraumatiseerde overlever. En weten we nog wel dat de Koning van Amsterdam het lelijkste gebouw van Amsterdam heeft neergezet, het Maupoleum aan de Jodenbreestraat? Daarover vast ook geen liedje.                                  

Van straatschoffie tot multimiljonair. Die twee uitersten kloppen, maar het verhaal ertussen kan op veel manieren verteld worden. Maar niet met een musical.