Herdenking München en vlagvertoon

acht vermoorde Israeli in Munchen

Naar mijn weten is er in Israël en daarbuiten geen aandacht besteed aan een opmerkelijk verschijnsel tijdens de opening van de Olympische Spelen in Tokio.

Wel werd er in Israel en ook daarbuiten veel aandacht besteeds voor het historische besluit van het Olympische comité tijdens de officiële opening van de Spelen de moord te gedenken op de Israelische sportlieden in München in 1972. In de openingstoespraak werd echter niet vermeld dat het Palestijnse terroristen waren die in het Olympisch dorpmde moordaanslag op de sportlieden beraamden en uitvoerden.

Toch was Ankie de Jong-Reches heel blij dat de moord op de Israëlische sportlieden voor het eerst officieel werd herdacht. Onder de vermoorde sportlieden bevond zich haar echtgenoot André Spitzer. ‘Ik heb jaren voor erkenning  geknokt’ zei ze trots lachend in Tokio. Ik weet dat uit eerste hand omdat Ankie enkele jaren mijn assistente was in Israel en een dierbare, moedige, talentvolle vriendin is gebleven.

Even opmerkelijk, maar overschaduwd door de erkenning van de moord in München, is de verschijning van een kleine Palestijnse delegatie bij de openingsceremonie in Tokio inclusief de Palestijnse vlag. Wat een tegenstelling na die herdenking, maar ook het bewijs dat de Palestijnse zaak, onder druk van terreur, grote stappen zette in weerwil van de Israëlische bezetting.

Ik vraag me af hoe we daar over twintig jaar naar zullen kijken. Zou de verschijning van de Palestijnse delegatie achter de Palestijns vlag in Tokio een voorportaal zijn geweest naar een Palestijnse staat naast Israël zoals president Jo Biden het wil en Israel niet?

Behalve vlagvertoon hebben de Palestijnse sportlieden in Tokio niets gepresenteerd. Maar wel hebben ze een punt gemaakt op de internationale kaart.


coverfoto: Acht van de Israëlische slachtoffers in 1972, met linksonder schermcoach Andre Spitzer 

Over Salomon Bouman 171 Artikelen
Salomon Bouman studeerde internationale betrekkingen aan Science Po in Parijs en aan de Johns Hopkins University in Baltimore, VS. Hij heeft lang in Israël gewoond en werkte daar 37 jaar als correspondent, onder andere voor NRC-Handelsblad. Zijn zoon en dochter en zijn kleinkinderen wonen nog steeds in Israël. Tegenwoordig schrijft hij columns en boeken. Van zijn hand verschenen Israël tussen hoop en vrees (Amsterdam University Press) en Ontmoeting en misverstand (Amphora Books).

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*