Parashat Korach gaat er direct met gestrekt been in: zonder enige inleiding wordt verhaald over Korach die met een groot aantal medestanders stelling neemt tegen het leiderschap van Moshe en Aron. Korach had niet zomaar een paar medestanders. De mannen die met hem optrokken waren allen mannen die binnen de gemeenschap een leidinggevende positie innamen. Het waren niet zomaar wat onruststokers bij elkaar.
Hun kritiek: wie denken Moshe en Aron te zijn om respectievelijk de leider en de Hoge Priester uit te hangen? Zijn wij van het Joodse volk niet allemaal even heilig en kan een ieder niet zelf beslissen hoe hij God dient?
Korach pleit dus voor gelijkwaardigheid binnen de gemeenschap, maar krijgt vervolgens om zijn oren dat hij al een hogere positie inneemt. In plaats van zich te verantwoorden voor zijn leiderschap kaatst Moshe de bal terug: Korach is van de stam Levi en heeft zodanig een bevoorrechte positie binnen het volk Israël door de taken die leden van de stam Levi mogen vervullen in de Mishkan. Is dat niet voldoende eer en aanzien voor Korach?
Het lijkt een merkwaardige reactie van Moshe, maar nee, Moshe begrijpt heel goed dat het Korach niet om gelijkwaardigheid te doen is, hij heeft een dubbele agenda! En dus confronteert Moshe Korach met zijn eigen positie die hem schijnbaar niet eervol genoeg is. Want Korach heeft maar één motief: ík wil de leider zijn.
Rebellen die claimen dat het zittende regime omver geworpen moet worpen en daarvoor nobele motieven en intenties lijken te hebben, het is een klassiek fenomeen dat onderdeel is van nagenoeg iedere revolutie. Is de heersende macht vertrokken dan is er geen garantie dat het volk beter af is met de nieuwe machthebbers. De geschiedenis heeft geleerd dat het leven slechter in plaats van beter kan worden. We hebben dit onder andere gezien na de communistische revolutie, de Franse revolutie en de Arabische lente.
Mensen die pleiten voor gelijkheid en gelijkwaardigheid en voor afschaffing van hiërarchie hebben vaak een verborgen agenda. En wie daar niet beducht voor is moet aan het eind van de dag constateren dat slechts de ene machtsstructuur is vervangen voor de andere. Dat is de les die we van Korach leren.
.
Geef als eerste een reactie