Raaf

Op een tak

Een kale tak
daarop een raaf
Hamlet zwartgerokt –

eraf of niet eraf?

zijn zwarte ravenhart
krast smachtend, vraagt:
ga ik eraf, waar
dan op aan?
misschien naar waar . . .
(hij wacht)
maar waar is zij? ach waar!

zo zit de raaf
nog op z’n tak
(en wacht)

על ענף

על ענף
עורב ישב
– המלט שחור כנף

לעוף או לא

מעמק לבו העורבי
–  צרח צריחותיו
ואם לעוף אז לאן
.אולי לאנשה
(חשב)
אך איפה היא עכשו

וישב
על אותו ענף
(וחשב)

Een gedicht van Avraham Chalfi. Een onvertaalbaar gedicht. Daarom heb ik het niet vertaald, maar geprobeerd het te herdichten.

Het gaat – natuurlijk – over eenzaamheid. Over een gefrustreerd verlangen naar intimiteit. Dit keer niet vanwege een lotsbestemming, zoals in het gedicht over de papegaai Yossi, maar door eigen besluiteloosheid.

Het scharniert in het midden, op de woorden “tsarach ts’richotaw“: hij kraste zijn noden (uit). De spelling in het Hebreeuws is twijfelachtig, verwarrend. Een en al woordspel en onomatopee. Daarom heb ik mij grote vrijheden veroorloofd in woordkeus en werkwoordstijden. Alles om de klank van die centrale woorden te ondersteunen.